In december 2014 waren de tekeningen van deel vijf van Droompaarden gereed. Ina heeft ze weer prachtig gemaakt.

12 december 2014 - Jieháá!

Hieronder zie je de prachtige tekening die Ina gemaakt heeft voor deel vijf van Droompaarden. In dit deel komt Emma terecht in Hollywood. Het paard waar ze op rijdt is een appaloosa. 

 

11 december 2014 - Knibbel knabbel knuistje

Wie knabbelt er aan mijn huisje? Het antwoord is heel simpel: een muis.

Sinds vorig jaar wordt er regelmatig aan onze stal geknabbeld. Het moet een van de paarden zijn, maar wie? De schuldige was snel gevonden: dat was Muis. 

De moraal van dit verhaal: noem je paard nooit Muis, ook al heeft ze nog zo''n onuitspreekbare IJslandse naam!

Sindsdien ben ik regelmatig in de weer met een of ander vreselijk vies smakend, brandend spul dat ik erop smeer. Het helpt altijd maar even: dan vindt ze weer een andere plek om aan te knagen :(

Gelukkig kunnen de paarden vanaf dit weekend dag en nacht op de wei, en dan heeft zelfs Muis geen interesse meer in hout...

10 december 2014 - Afscheid van Fridmar

Vorige week is Fridmar plotseling doodgegaan. Fridmar was het veulen van Fjara, de merrie die de inspiratie vormde voor Assa in de boeken over manege De Zonnehoeve.

Fjara woont al vier jaar bij Louwke in Groningen en heeft het daar erg naar haar zin. Fridmar is haar tweede veulen bij Louwke. Het eerste veulen was Dalmar, over hem kun je verderop in mijn Dagboek lezen.

Fridmar was een grappig, stoer en vriendelijk veulen. Hij was vast een heel leuk rijpaard geworden voor iemand, een leuk vriendje. Het is een heel naar idee dat dat nooit meer zal gebeuren.

Fridmar had koliek. Louwke heeft hem na zijn dood laten onderzoeken en toen bleek dat de dunne darm verstopt zat met een bal van haren en takjes. Wat een pech!

Op deze foto zie je Fridmar in het midden. Rechts naast hem staat zijn moeder. Fjara en Fridmar hebben allebei een prachtige wildkleur.

5 december 2014 - Azhar doet het goed!

Afgelopen week kreeg ik bericht van de fokster van Azhar: het gaat goed! Azhar mag inmiddels wat dichterbij de merries komen en er contact mee maken. Ook komt hij steeds meer tot rust. 

Daar ben ik heel blij mee! Fantastisch dat zijn fokster dat voor elkaar heeft gekregen. Ze zorgde voor een grote wei en een goede groep en de rest ging min of meer vanzelf.

Min of meer dan, want zonder Rousafah was het waarschijnlijk nooit gelukt. Rousafah is de ruin die Azhar duidelijk heeft gemaakt hoe hij zich moet gedragen: beleefd en aardig.

Eerder mocht hij niet bij de anderen komen. Fantastisch, zo''n paard... Als het een mens zou zijn, werkte hij waarschijnlijk als directeur van een school. Of van een bedrijf.

Dit is Rousafah. Voluit heet hij Parsagha Rousafah. Ik heb geen idee wat het betekent, maar het klinkt mooi...

3 december 2014 - Hartjespaard 

Gezien bij Marktplaats: deze tinker met een ontzettend grappige zwarte vlek in zijn bles, in de vorm van een hartje.

En ook nog een wit hart op zijn zwarte schouder Een echte hartendief dus!

2 december 2014 - Paardenopvang Achterhoek

Vorige week was ik op bezoek bij Gerrit Siemelink, van Paardenopvang Achterhoek. Hij heeft een soort asiel voor paarden en pony''s. Paarden die door anderen worden afgedankt of die slecht zijn behandeld worden door hem verzorgd en eventueel opnieuw getraind zodat ze weer naar een goed tehuis kunnen.

Niet alle paarden knappen zover op dat ze nog bereden kunnen worden. Dat kan zijn omdat ze te oud zijn, te ziek of te moeilijk. Die paarden blijven bij Gerrit. 

Toen ik er was, stonden er 23 paarden: van een dartmoor veulen tot een grote appaloosa. Ook waren er dravers, KWPN''ers, een Arabier, een paar dravers en een Welsh pony.

Op de foto''s zie je twee merries die al heel lang bij elkaar zijn en samen aangeboden worden ter adoptie.

Alle paarden en pony''s worden liefdevol verzorgd door Gerrit en een aantal vrijwilligers. Ook lopen er regelmatig kinderen stage van opleiding dierverzorging.

Het onderhoud van al die paarden en pony''s kost natuurlijk een hoop geld. Je kunt de paardenopvang steunen door geld over te maken. Ook kun je spullen inleveren voor hun paardenwinkeltje. De opbrengst is voor de paarden en pony''s.

Meer weten? Kijk dan eens op: www.paardenopvangachterhoek.nl

21 november 2014 - Wat is een mens zonder pony?

Langzaam ben ik weer op zoek naar een andere pony. De eerste weken moest ik er nog niet aan denken, maar ik begin er weer zin in te krijgen. Een beetje. Want wat is een mens zonder pony? Niks, wat mij betreft.

Marktplaats en Bokt.nl staan vol met pony''s. Maar ik ben kritisch. En veeleisend. Er is een hele lijst waar de pony aan moet voldoen. Verkeersmak, trailermak, subtiel, sociaal, lief etc. In tegenstelling tot een half jaar geleden zoek ik dit keer een pony van minstens zes jaar die al wat kan. 

Ik heb namelijk gemerkt dat een jonge pony lichamelijk voor mij te belastend is. Ik heb een ziekte waardoor ik snel last heb van mijn banden en gewrichten en dan is een pony die snel opzij springt of nog moet leren om mee te lopen helemaal niet goed. Dat vind ik best jammer, want ik vind het erg leuk om jonge pony''s te trainen. 

Maar een pony die al wat kan, is ook leuk natuurlijk. Bovendien kun je dan het karakter veel beter inschatten en dat vind ik erg prettig...

18 november 2014 - Kraanvogels!

Vanmiddag vloog een grote groep kraanvogels boven ons huis. Ik stond net op de oprit, dus ik kon ze goed zien en horen. Stel je voor dat ik iets vroeger of later naar buiten was gegaan, of helemaal niet. Dan had ik ze niet gezien!

Het was heel indrukwekkend. Vooral de geluiden die ze maakten. Kraanvogels zijn grote, sierlijke vogels die vanuit Scandinavië naar het zuiden trekken. In veel landen denken ze dat het geluk brengt als je kraanvogels ziet. 

Ik weet het wel zeker

15 november 2014 - Storm krijgt vorm

Ik heb nu al drie hoofdstukken geschreven van het nieuwe Zonnehoeve boek over Storm de exmoorpony.
Storm is een geweldig personage om over te schrijven. Hij is lief, hij is zielig, hij doet zijn best, hij is speels, er overkomen hem vervelende dingen en hij leert iemand kennen die hem echt probeert te begrijpen.

In dit boek gebeurt heel veel, en dat is voor mij als schrijfster ook leuk. Het maakt het schrijven heel afwisselend. Wel is het moeilijk om elke keer de goede keuze te maken wat ik kort beschrijf en wat ik helemaal uitwerk. Maar het is een interessante zoektocht naar de beste oplossingen.

12 november 2014 -  Azhar maakt het goed

Azhar heeft het goed naar zijn zin bij de fokster. Hij mag van de oudere ruin nog niet bij de rest van de kudde en doet erg zijn best om erbij te mogen. 

Ik ben blij dat het zo goed gaat: dat is een pak van mijn hart...

3 november 2014 - Een kijkje in mijn werkkamer

Hier zier je mij in mijn werkkamer zitten. Ik zit op een stoel met kniesteunen waar ik lekker op kan wiebelen. Op het scherm ben ik bezig met het nakijken van een tekst.

Zoals je ziet staan en liggen er allerlei leuke dingen op mijn bureau. Een Turks bordje, een mooie pentekening, een foto van mijn man en dochter, een beeldje van de appaloosa waar het vijfde deel van Emma over gaat, de originele tekening van De dappere pony, deel drie van Droompaarden, een opengeslagen aanbiedingsgids met daarop de eerste twee delen van Droompaarden, een glas water op een onderzetter waar viooltjes op staan, een zakdoekje, een gum met een shetlander, een kaart met viooltjes, stapels aantekeningen en een mooi schilderijtje met een bijzondere tekst.

En dan is er ook nog een boek in roze marmer, een vaasje uit Polen, een mousepad met tinkers, een duifje dat van mijn moeder geweest is, een olifant uit India, een ketting die ik in Zwitserland gekocht heb, paardentanden, een barnstenen hart, een stapeltje boeken van de Zonnehoeve (de derde druk!) en de kristal die ik gekocht heb als aandenken aan Mr Darcy.

De tekst op de kaart luidt: hoe als je je met zorgeloosheid kon omringen en dat dat je ruimte was. Ja, dat is een moeilijke zin, ik ben ook nog steeds bezig met uit te vinden wat het precies betekent. Mijn scherm staat op een stapel boeken. Paardenboeken natuurlijk!

Naast me is een kast met daarin heel veel boeken, mappen, leuke kaarten enzovoort. Het blauwe mutsje aan de rechterkant heb ik gedragen toen ik meedeed aan een toneelstuk met IJslandse paarden. Ik speelde de moeder van Ronja (uit het boek: Ronja de roversdochter).

1 november 2014 - Azhar is weer thuis

Vandaag heb ik Azhar weg gebracht. Hij is terug gegaan naar zijn fokster, in Drenthe. Ik geloof dat hij het fijn vond om iedereen weer te zien!

Ik ben blij dat hij niet meer alleen hoeft te staan. De fokster had speciaal voor hem een groepje gemaakt van ongeveer zeven merries en een oudere ruin. We zullen zien hoe het gaat!

29 oktober 2014 - Kijk eens wat grappig!

Ik ben dol op leuke kleurtjes en aftekeningen. Dit paard vond ik op Marktplaats. Ik heb nog nooit zo''n leuke bles gezien! Die vlekken boven haar oog en op haar voorhoofd zijn ook geweldig. En die witte kuif tussen twee bruine oren! Geweldig :)

Deze merrie is een kruising tussen een haflinger en een paint horse. En ze is te koop!

27 oktober 2014 - De bange pony

Zoals jullie weten ben ik bezig met een nieuw deel in de serie over manege De Zonnehoeve. Dit deel gaat over Storm, de bange exmoorpony. Afgelopen week heb ik aan mijn redacteur een samenvatting gestuurd van de inhoud. Zij was gelukkig heel enthousiast en dat betekent dat ik binnenkort ga beginnen met schrijven.

Voordat het zover is, zit ik met mijn ogen dicht op een stoel. Of ik lig op de bank. In gedachten ben ik Storm. Ik sta aan de rivier waar hij opgroeit en kijk naar het dorpje aan de overkant. Ik hoor de vogels in de lucht en ruik het water. Ik probeer zijn angst te voelen als hij wordt opgehaald en niet weet waar hij naartoe gaat. Het kloppen van zijn hart als hij voor het eerst een zadel op krijgt.

Je snapt het wel: Storm is bang voor mensen, heel bang. Alleen Klaartje vertrouwt hij enigszins. Klaartje is een van de meisjes uit De lievelingspony. Zij krijgt een eigen pony en dat wordt Storm. Bijna iedereen is ertegen, maar Klaartje is helemaal verliefd...

22 oktober 2014 - Bobby!

Dit is een van de geweldige nieuwe tekeningen die Ina gemaakt heeft voor het boek over Bobby, de connemarapony. Ik vind hem weer helemaal geweldig :)

Het meisje op de donkere pony is Hilde, het nichtje van Carolien. Zij rijdt op Finley, een jonge connemarapony. Dan is er Carolien op Bobby. Zie je hoe benauwd ze kijkt? Ze vindt springen leuk maar ook heel eng. Voorop rijdt Sanne op Rakki. 

20 oktober 2014 - Azhar voelt zich weer hengst

Nadat het een paar dagen goed was gegaan, begon Azhar steeds meer hengstengedrag te vertonen. Na een week was het zo erg dat de eigenaresse van Leontien haar niet meer uit de wei kon halen. Ook vocht hij weer door het lint heen met de buren, maakte omheiningen kapot en was heel onrustig.

Sindsdien staat hij dus weer apart. Dat is ontzettend jammer ja. Voor mij, maar vooral voor hem.

Aangezien ik hem niet alleen wil laten staan en wij hem ook niet op korte termijn bij onze kudde willen zetten, gaat hij binnenkort terug naar zijn fokster. Dan zal hopelijk snel blijken of er een lichamelijke oorzaak is voor dit gedrag, of dat het iets is wat hij kan afleren...

16 oktober 2014 - Gevonden op internet

Recensie Het allerliefste veulen

Onmisbaar in de boekenkast van ieder paardenmeisje

12 augustus 2014

Pluspunten: Fantasierijk

[Terug]

14 oktober 2014 - Mens te koop!

Het is jammer dat paarden hun mens niet kunnen verkopen als ze hem of haar zat zijn. En dat terwijl veel paarden goede redenen hebben om hun mens te verkopen! Zo''n advertentie zou er als volgt uit kunnen zien:

Te koop: meisjesmens, 10 jaar oud, 1.42m hoog, blond haar, blauwe ogen. Moet nodig afvallen. Ze is ongeduldig, nooit tevreden en kan niet doorzitten. Met springen bonkt ze in mijn rug en ze trekt veel te hard aan de teugels. Ook laat ze al haar vriendinnen op me rijden. Tegen elk aannemelijk bod!

13 oktober 2014 - TTEAM

TTEAM is een methode om paarden te trainen. Heel lang geleden heb ik cursussen erin gevolgd. Jarenlang heb ik er weinig mee gedaan, maar nu gebruik ik deze methode voor Azhar.

Als ik hem ''s avonds in de paddock heb gezet, doe ik oefeningetjes met hem. Ik til zijn staart op en draai er langzaam rondjes mee en trek eraan. Op die manier leert hij niet alleen dat het niet eng is als iemand aan je staart zit, maar ook dat je je staart kunt ontspannen. Als ik eraan trek, voelt hij dat tot in zijn hoofd omdat er bij paarden van de nek tot aan de staart een band loopt. Door er (voorzichtig) aan te trekken, ontspant dat. 

Op de foto zie je de vrouw die TTEAM ontwikkeld heeft. Ze heet Linda Tellington-Jones en komt uit Amerika. Foto: Tellington TTouch. org

Azhar vindt het heerlijk. Hij leert ook om zijn hoofd te laten zakken als ik zijn hals op en neer schommel. Dat is heel belangrijk, want een paard dat zijn hals laat zakken, ontspant zich vanzelf.

Azhar vond het heel vervelend als ik aan zijn hoofd zat, maar ook daar zijn oefeningen voor: hij weet inmiddels dat het fijn is als ik omhoog over zijn voorhoofd strijk tot en met de punten van zijn oren. Ook daar wordt hij kalmer van.

Als hij ''s avonds in de paddock komt, is zijn eerste reactie om te gaan ijsberen. Door deze oefeningetjes, wordt hij meestal binnen een paar minuten rustig. Dan staat hij ontspannen stil en gaat een dutje doen. En ga ik tevreden naar huis.

13 oktober 2014 - Nieuwe boeken

Afgelopen week heb ik alvast een exemplaar gekregen van de Zonnehoeve omnibus. Een omnibus is een dik boek waarin meerdere boeken zitten. In de Zonnehoeve omnibus zitten de eerste drie delen van manege De Zonnehoeve.

Dat zijn: De stoere pony, Pony van goud en Een pony met pit. De omnibus kost € 14,95. Dus als je de eerste drie boeken nog niet (allemaal) hebt, koop dan de omnibus!

Ondertussen ben ik natuurlijk druk bezig met andere boeken. Ina heeft al een prachtig omslag gemaakt voor het achtste deel van De Zonnehoeve, over Connemara pony Bobby. Ik kan het jullie nog niet laten zien, maar het is prachtig geworden! Nu begint ze aan de tekeningen voor de binnenkant van het boek.

Hier zie je Carolien met Bobby. Deze tekening komt uit De dappere pony.

Dit is altijd een heel leuke fase in het maken van een boek. De tekst is klaar, en ik kan genieten van de schetsen, glunderen bij het omslag en me erop verheugen dat er over een tijdje weer een echt boek af is. Een boek dat je kunt pakken, doorbladeren en lezen natuurlijk!

12 oktober 2014 - Azhar en Leontien

Sinds afgelopen maandag loopt Azhar samen met Leontien in de wei. Leontien is een 23jarige Haflingermerrie die nog geen vlieg kwaad doet.

Gelukkig gaat het goed! Hij jaagt niet achter haar aan, en staat vredig met haar te grazen. Af en toe drijft hij haar in stap ergens naar toe, maar dat gaat allemaal heel rustig. Ook maakt hij zich nauwelijks druk over de nieuwe buurmerries.

Zijn hengstengedrag is nog niet helemaal over, maar wel voor een heel groot deel. Gelukkig!!!

19 september 2014 - Azhar helpt met uitmesten

Zoals je ziet, gaat het best goed: een staander is al van de grond! Nog even en we laten het uitmesten aan hem over :)

19 september 2014 - Over vertrouwen

Ik schreef de afgelopen week dat Azhar zijn vertrouwen in mij kwijt was. Later realiseerde ik me dat het ook andersom het geval was: ik was ook mijn vertrouwen in Azhar kwijt.

Vertrouwen is een breekbaar iets. Het duurt een hele tijd om het te krijgen, en kan zomaar in een paar minuten verdwenen zijn. Vertrouwen kun je nooit afdwingen, of eisen. Vertrouwen is altijd een cadeau. Een prachtig cadeau!

Ik doe mijn best om Azhar en mij in situaties te brengen waarin we het vertrouwen in elkaar weer terug kunnen vinden. We doen alleen heel makkelijke dingen, zoals van de paddock naar de wei toe lopen. Af en toe lopen we van de paddock naar het erf. Op die manier ontstaan er nieuwe herinneringen, die de herinnering aan de enge gebeurtenis vervangen.

Gelukkig groeit het vertrouwen in elkaar weer: Azhar schrikt niet meer van ieder ritselend blaadje, en ik blijf weer rustig als hij een keer wegspringt. 

18 september 2014 - Dag Charlie!

Vandaag ben ik op bezoek geweest bij Charlie, een vijfjarige exmoorruin. Ik was daar voor mijn nieuwe boek over manege De Zonnehoeve. Het volgende deel gaat immers over een exmoor pony!

De afgelopen weken heb ik heel veel op internet opgezocht over exmoor pony''s en eindeloos foto''s en filmpjes bekeken. Natuurlijk heb ik wel eens exmoor pony''s gezien, maar als ik aan een boek over zo''n pony begin, zijn er toch altijd weer vragen. En wil ik graag zo''n pony van dichtbij voelen en meemaken.

Op deze foto zie je Charlie in de zomer.

Charlie was veel groter, steviger en rustiger dan ik in gedachten had. Ondanks dat hij maar 1.30m hoog was, zag hij er ontzettend sterk uit. Ik kan me goed voorstellen dat er volwassenen op exmoor pony''s rijden!

Zijn draf was vloeiend en vlak, zoals ik me had voorgesteld. Volgens zijn eigenaresse zit hij heel lekker. Wat ik vooral opvallend vond aan Charlie was dat het zo''n ontzettende knuffel was. Het liefste stond hij dicht tegen zijn eigenaresse aan met zijn hoofd. Ze vertelde dat hij nogal eenkennig was, en niet zomaar iemand aan hem liet. Gelukkig vond hij mij best aardig, want ik mocht hem aaien.

 

En hier is Charlie in de winter. Wat een verschil!

Storm, de exmoor uit mijn boek, ga ik wat kleiner en lichter maken. Een pony als Charlie is denk ik veel te groot en sterk voor een meisje als Klaartje. (Klaartje is het meisje dat helemaal verliefd wordt op Storm.)

Misschien kennen jullie Klaartje nog uit De lievelingspony. Klaartje is het meisje met schouderlang, zwart haar. Ze is heel lief en ook heel dapper. Dat moet ook wel, want het zal haar veel moeite kosten om Storm zijn vertrouwen te winnen!

17 september 2014 - Azhar heeft een vriendinnetje

Azhar''s vriendinnetje heet Streep. Ze is zo''n 25 cm hoog en weegt 3,5 kilo. Haar donkere vacht is gestreept en ze heeft een wit snoetje, een witte bef en vier witte pootjes.

Elke avond komt ze naar hem toe en gaat ze bij hem zitten. Of ze geeft hem kopjes.

Azhar vindt haar ontzettend interessant. Hij ruikt aan haar, loopt haar achterna en bekijkt haar geïnteresseerd. Als Streep er geen zin meer in heeft, loopt ze weg. Muizen vangen, denk ik.

Ik hoop dat ik binnenkort eens een foto van hen kan maken!

16 september 2014 - Fotomodel Azhar

Vorige week is mijn vriendin Maya geweest om foto''s te nemen van Azhar en mij. Het resultaat zie je hierboven en hieronder. Wat is hij toch prachtig!

16 september 2014 - Azhar heeft de schrik nog in de benen

Azhar is het vertrouwen in mij kwijt geraakt sinds hij in het draad vast is blijven zitten. Dat kan ik me goed voorstellen, want het was natuurlijk doodeng!

Dus we zijn gewoon weer opnieuw begonnen. Met rustig wat rondlopen in de wei en in de paddock. En verder niks...

10 september 2014 - Azhar en de osteopaat

Aangezien Azhar een paar keer gevallen is toen hij zich zo druk maakte, leek het me een goed idee om hem te laten behandelen door een osteopaat. Een osteopaat is iemand die niet alleen spieren en botten ''losmaakt'', maar ook organen kan stimuleren om weer beter te gaan werken. 

Een osteopaat behandelt vaak paarden met problemen in hun rug waardoor ze niet meer bereden kunnen worden. Of paarden die op een andere plek vastzitten waardoor ze niet meer goed kunnen lopen.

Azhar heeft er veel baat bij gehad. Meteen na de behandeling rende hij rond en sprong met vier benen in de lucht. Sindsdien laat hij zich beter overal aanraken en hij is veel rustiger geworden.

Op deze foto heeft Azhar het halstertouw in zijn mond genomen en bijt erop. Dat vind ik prima: op die manier kan hij zich wat afreageren in een moeilijke situatie. Hij doet het ook als hij vast staat. Zolang hij maar niet in mij bijt!

4 september 2014 - Johann Schenckstraat

In deel vier van Droompaarden moest ik een adres bedenken voor Emma. Het werd de Johann Schenckstraat.

Emma woont in een wijk met oude herenhuizen, in Utrecht. Vaak hebben deze straten namen van schilders, dichters, schrijvers of componisten uit de 17e en 18e eeuw. Dus dat leek me wel wat!

Al langer liep ik met het idee rond om iets met Johann Schenck te doen. Johann Schenck was een Nederlandse componist en gambaspeler uit Amsterdam. Hij werd geboren in 1660 en leefde minstens tot 1712. Zijn muziek wordt nog regelmatig gespeeld. 

Over hem gaat het verhaal dat twee gambaleraren met elkaar ruziemaakten over wie de beste leerling had. ''Ik heb de beste leerling,'' zei de een. ''Nee ik!'' riep de ander. Na een tijdje kwamen ze er achter dat ze het over dezelfde persoon hadden.

Johann Schenck was aardig beroemd in zijn tijd, maar er is nog nooit een straat naar hem genoemd. Tot nu toe. Al is het dan geen echte straat, maar een straat in een boek...

Op de foto zie je Johann Schenck met zijn gamba. Zoals alle mannen in die tijd, droeg hij een pruik en een maillot. Wij vinden dat heel komisch, maar zijn tijdgenoten vonden vast dat hij er prachtig uit zag! 

4 september 2014 - Azhar heeft een goede engelbewaarder...

Een engelbewaarder is een engel die op je past. Of een engelbewaarder echt bestaat weet ik niet, maar ik vind het wel een leuk idee. En als ze bestaan, heeft Azhar er beslist eentje.

Een paar dagen geleden liep ik langs een paar leilindes. Opeens raakte Azhar verschrikkelijk in paniek en stormde weg. Hij zat vast in een stuk ijzerdraad dat even later met een geweldige knal los knalde.

Azhar rende als een idioot door, richting wei. Goddank waren we daar vlakbij!

Toen ik hem weer gevonden had, bleek hij nog geen schrammetje eraan over te hebben gehouden. Wel was hij vreselijk geschrokken. En ik ook.

4 september 2014 - Bobby is af!

Na nog zo''n tien pogingen, is het me gelukt om het boek over Bobby af te maken. Eindelijk is het gelukt om een laatste alinea te schrijven waar ik tevreden over ben!

Daarna heb ik het hele boek nog een keer hardop voor gelezen. Dat werkt altijd heel goed om kleine foutjes eruit te halen waar ik anders overheen lees.

En nu is het klaar. Pfff.

Op deze foto zie je connemara ponymerrie Giga tijdens een cross. Het is een vliegenschimmel, net als Bobby. Ze wordt gereden door Laurie Jansen en de foto is gemaakt door Inez Kooij.

2 september 2014 - Eindelijk gevonden!

Al meer dan een jaar ben ik een cd kwijt. De pianoconcerten van Beethoven, gespeeld door Evgeny Kissin. Alles heb ik afgezocht: tassen, auto''s, in, achter en onder kasten en allerlei andere plaatsen waar ik hem eigenlijk niet verwachtte. 

Gisterenavond keek ik voor de zoveelste keer in de cd rekken en OPEENS zag ik hem. Gewoon, in een vakje. Alsof hij nooit ergens anders geweest was.

Dat geloof ik natuurlijk niet. Die cd is op vakantie geweest en net weer terug gekomen. Het kan niet waar zijn dat ik er altijd overheen gekeken heb!

Gelukkig speelt meneer Kissin nog net zo mooi als in mijn herinnering -hemels.

2 september 2104 -  Azhar voelt zich nog steeds hengst

Gisterenavond heb ik hem weer eens bij de merries in de paddock gelaten. Helaas begon hij alweer snel hengstengedrag te vertonen... Balen! Want zolang dat is, mag hij nog niet bij de anderen.

En dan te bedenken dat hij al vier maanden geleden gecastreerd is! 

Gelukkig is hij over het geheel wel rustiger en minder agressief tegen de andere paarden. Maar ik vind het allemaal veel te lang duren...

1 september 2014 - Nieuwe boeken van De Zonnehoeve

Ondertussen denk ik weer druk na over nieuwe boeken van De Zonnehoeve. De afgelopen weken heb ik drie nieuwe delen bedacht. Deel negen, gaat over een bange Exmoor pony, Storm.

In het tiende deel speelt een veulen van Goldy de hoofdrol, Toby. En dat doet hij heel goed!

En het elfde deel zal over een appaloosapony gaan met een heleboel zwarte stippen. Waarschijnlijk gaat ze Dot heten. Of Spikkel. 

Hoe dan ook: ik begin met Storm. Komende week ga ik naar een Exmoor pony kijken. Ik heb alleen maar jonge pony''s gezien, maar ik wil graag een volwassen ruin bekijken van een jaar of vier. En die heb ik gevonden!

Op deze foto zie je exmoor pony Little Raven (Kleine Raaf). De foto is van  Ulrike Gieseke.

Exmoor pony''s komen uit Engeland. Ze zien er heel bijzonder uit. Alle exmoor pony''s zijn bruin met een lichte snoet en lichte randen om hun ogen. Ze zijn ongeveer 1.25m hoog en stevig gebouwd. 

Exmoor pony''s leven nog steeds in het wild. In Nederland lopen ze in natuurgebieden. Af en toe komt er een te koop, maar ze worden niet gefokt als rijpony. 

1 september 2014 - Getob met Bobby

Voor wie het niet (meer) weet: Bobby is de leuke connemaramerrie van Carolien. Over haar gaat het volgende boek van De Zonnehoeve. 

Bobby is een ontzettend leuke, lieve en stoere pony, dus daar zit het probleem niet.

Het probleem zit bij mij. Of beter gezegd: bij de laatste zinnen van het boek.

Ik had twee prachtige zinnen, maar het einde moest langer en nu passen ze niet meer. Ik denk dat ik de laatste alinea zo''n keer of 50 herschreven heb, maar het wil maar niet kloppen. Niet echt.

Dus heb ik gisterenavond laat, en vannacht, en vanochtend nagedacht over nieuwe zinnen. Zojuist heb ik het laatste stukje herschreven. Op dit moment lijkt het me wel wat, maar dat kan over een paar uur weer anders zijn. GRR!

Gelukkig gaat het niet altijd zo moeizaam. Voor het boek over Iris en haar oma had ik meteen een beginzin en een slotzin en die zijn beide niet veranderd. (Maar alles daar tussenin wel ) Zucht...

29 augustus 2014 - Azhar (alweer)

Het begint een beetje saai te worden hier: ik schrijf voortdurend alleen maar hoe geweldig Azhar is. Gisteren ook weer. Er stond een enorme vrachtwagen met stro op de parkeerplaats en er was ook een heftruck.

Dat is natuurlijk een geweldige kans om te oefenen! Langs de vrachtwagen (met draaiende motor) was maar heel weinig ruimte, dus dat vond hij toch wel spannend. 

Zo spannend dat hij het liefst op schoot wilde. Dat is eigenlijk zijn enige nadeel: als hij iets eng vindt, komt hij heel dicht bij me lopen en duwt me daarbij soms omver. Maar ach, als dat het enige is...

28 augustus 2014 - Azhar heeft een deken

Het is gelukt: ik heb een waterdichte deken gevonden die past. En nog beter: hij heeft hem aangehad!

Ik sloeg de deken weer om mezelf heen en schoof hem toen al krabbend op zijn schoft naar hem toe. Rustig liet ik de deken van mij op zijn rug glijden. Zo vond hij het helemaal niet meer eng, en ik kon ook zonder problemen de singels en borstsluiting vastmaken. Laat de kou en stortregens maar komen!

Gisterenmiddag ben ik met Azhar alleen naar het bos geweest. Hij vond het weer erg spannend/opwindend. 

Het laatste stuk van de route ging voorbij een boerderij met de heftruck en het erf met daarop witte plastic hokjes. De meeste paarden vinden dat dood- en doodeng. 

Azhar vond het wel spannend, maar liep zonder problemen door. Knap hoor!

En ook wel grappig: varens, pollen gras, bomen en paden zijn blijkbaar enger dan die rare witte hokjes...

27 augustus 2014 - Kleurplatenwedstrijd bij Pompie Hilvarenbeek

Op deze foto zie je mij met de winnares van de kleurplatenwedstrijd bij speelgoedwinkel Pompie in Hilvarenbeek. 

Ik vind het altijd erg moeilijk om er een uit te kiezen. Ze zijn allemaal leuk! Maar goed, er was maar een prijs, dus ik moest kiezen. De kleurplaat van Nienke was heel grappig en origineel, vandaar dat zij gewonnen heeft. 

Op de achtergrond zie je de beeldjes die de inspiratie vormen van de serie Droompaarden...

23 augustus 2014 - Azhar gaat er vandoor... en komt weer terug

Een paar dagen geleden ben ik met Azhar, Lilianne en Rodi naar het bos geweest. Ik had gedacht dat hij heel rustig zou zijn in het bos. Bomen, zand en gras - zo eng kon dat niet zijn, toch?

Tot mijn verbazing vond hij het verschrikkelijk spannend. Ik had mijn handen vol aan hem! Na een tijdje werd hij wat rustiger en snuffelde hij met zijn neus over de grond.

Op de asfaltweg naar huis kwamen we een kleine heftruck tegen. Aangezien Azhar normaal gesproken niet bang is voor verkeer, liep ik rustig achter Rodi aan.

Azhar zag het ding op zich af komen en bedacht zich geen moment: hij draaide zich razendsnel om en rende weg, richting bos. Gelukkig sloeg hij na 50 meter af naar links, een boomkwekerij in. Ik rende hem natuurlijk achterna.

Na een paar honderd meter stopte hij en keek om zich heen. Toen hij mij zag, draaide hij zich om en kwam naar me toe rennen. Vlak voor me stopte hij en liet zich daarna rustig meenemen naar Rodi. Gelukkig!

Ik heb drie dingen van dit uitje geleerd: Azhar schrikt wel maar raakt niet volledig in paniek; hij voelt zich zo vertrouwd en veilig bij mij dat hij snel naar me terug komt, en de volgende keer blijf ik in een inham staan totdat ''nieuw'' verkeer voorbij is. 

Toen ik de dag erna weer met hem ging wandelen, kwam de heftruck er in de verte weer aan. Ik draaide me om en liep met hem naar de kwekerij. Daar hebben we rustig staan wachten tot het ding voorbij was. Van een paar meter afstand was dat lang niet meer zo eng...

22 augustus 2014 - De deken is gepast...

Een paar dagen geleden schreef ik dat ik zelf een paardendeken om zou slaan, zodat Azhar zou zien dat het helemaal niet eng was. Ook zou de deken dan een beetje naar mij ruiken en dat leek me ook een voordeel.

Ik schreef het half voor de grap, maar eigenlijk vond ik het een heel goed idee! Dus dat heb ik gisteren gedaan.

Het werkte! Ik kon hem op deze manier de dekens opleggen en ze zelfs vastmaken. Helaas waren ze allebei te groot, maar ik weet nu wel eindelijk welke maat ik moet hebben!

19 augustus 2014 - Bijzondere Azhar!

Gisteren ben ik samen met Yvonne en Muis weer een eindje gaan lopen. Azhar deed het weer geweldig! Hij was bijna nog dapperder dan Muis. 

Aangezien automobilisten hier rijden als gekken, had ik mijn neongele hesje aangedaan. Voordat we weg gingen, probeerde ik het op Azhar zijn rug te leggen, om te oefenen. Ik wil namelijk een deken voor hem gaan kopen.

Hij vond het levensgevaarlijk en was beslist niet van plan om dat te laten gebeuren. Toen we terug waren, probeerde ik het nog een keer. Dit keer was het geen enkel probleem: ik kon het hesje op zijn rug leggen, over zijn hoofd leggen, ermee voor zijn ogen zwaaien, het op zijn rug gooien enzovoort.

Fantastisch! Ik vraag me af hoe dat komt. Misschien omdat het hesje nu naar mij ruikt? Omdat hij er door het wandelen al aan gewend raakte?

Hoe dan ook: ik denk dat ik straks maar eens een paardendeken aan ga trekken...

18 augustus - Azhar eet als een bouwvakker

Net toen ik had besloten dat Azhar geen stro meer hoefde te hebben omdat hij het toch niet at, verslindt hij het zo ongeveer...

Dat hij beter eet is goed te zien aan zijn omvang: hij wordt opeens dikker. Dat vind ik eigenlijk wel fijn want het betekent dat hij rustiger is en minder gestresst. Waarschijnlijk is dit voor het eerst sinds ik paarden heb, dat ik blij ben dat er eentje dikker wordt!

Meer goed nieuws: ook gisteren kon ik hem vastbinden en in mijn eentje zijn hoeven uitkrabben. 

Toen ik hem meenam voor een wandelingetje vond hij dat zo leuk dat hij boos werd toen we omdraaiden. Dat vind ik natuurlijk heel fijn, want ik ben van plan veel met hem te gaan wandelen.

Wel is hij momenteel moeilijk met zijn halster aandoen: hij komt meteen naar me toe als hij me ziet, maar zodra ik zijn halster om wil doen loopt hij weer weg. Hij wil graag in de wei blijven, denk ik! En als hij in de paddock is wil hij zo graag naar de wei dat hij te ongedurig is om te wachten totdat ik zijn halster aan heb gedaan. Ach ja, dat gaat wel weer over.

Een paar keer per week laat ik hem even wat in de longeerkraal lopen. Vaak aan een halster, zodat we rustig samen de boel gaan verkennen, en soms alleen. Dan jaag ik hem ook even wat op of rem hem weer af. Hij vindt het wel leuk om even zo te spelen, merk ik. En als hij klaar is komt hij naar me toe en lopen we weer naar buiten.

Gisteren wilde hij graag weer in de paddock waar ik hem een paar dagen van tevoren in had gelaten om rond te neuzen (letterlijk!). Ik had geen tijd meer, maar binnenkort mag het weer!

En dan is er nog een raadseltje: Azhar stond afgelopen zaterdag opeens in de Haflingerwei. Aan de sporen in het gras te zien, heeft hij flink rond gerend met de Haflingers. Gelukkig was iedereen nog heel...

Azhar speelt vaak met de Haflingerruin over de omheining heen en zo is hij waarschijnlijk ook er door- of overheen gegaan. Never a dull moment!

16 augustus 2014 - Het gaat beter met Azhar!

Azhar is gelukkig rustiger aan het worden. Als ik aankom ijsbeert hij nog vaak, maar als ik niet in de buurt ben staat hij op zijn gemak te eten, scharrelt wat rond of ligt een dutje te doen. Dat zie ik natuurlijk zelf niet, maar ik hoor het van mijn stalgenoten.

Ook in de omgang is hij rustiger. Gisterenavond heeft hij zelfs alleen vast gestaan en kon ik in mijn eentje zijn hoeven uitkrabben. Daar was ik heel blij mee!

Voor een jong paard is vast staan namelijk heel eng, net zoals hoeven geven. Paarden voelen zich het veiligst als ze kunnen lopen!  Als dat niet gaat, kunnen ze helemaal in paniek raken.

Tot nog toe haalde ik een van de andere paarden als ik Azhar vast wilde binden, en als ik zijn hoeven uit wilde krabben op het erf, vroeg ik iemand om hem vast te houden.

Dat hij rustiger wordt, heeft ook effect op zijn omvang: hij wordt weer wat dikker. Zijn hengstengedrag lijkt ook af te nemen, maar dat gaat natuurlijk heel langzaam: ik reken er op dat hij nog wel een paar maanden naast ''zijn kudde'' staat.

Gisterenavond heb ik hem in een paddock gezet waar normaal gesproken paarden staan die hij niet kent. Zoals ik al had gedacht, vond hij het erg interessant! Hij was eindeloos bezig met ruiken aan alle mesthopen die er lagen...

13 augustus 2014 - Friezendag

Vorige week was ik met mijn boeken op de Friezendag in Esbeek, hier vlakbij. Helaas heb ik weinig van de paarden gezien, maar gelukkig zag ik wel veel leuke, enthousiaste kinderen!

Ik had een leuk standje gekregen van de organisatie, waar mijn boeken precies in pasten. Met de banner erbij was het helemaal geweldig.

11 augustus 2014 - Nog steeds huisarrest

Azhar zijn hengstengedrag is duidelijk veel minder, maar nog niet helemaal weg. Voorlopig moet hij dus nog apart staan...

Toen ik hem gisterenavond weer naar zijn paddock bracht, ging hij meteen lopen ijsberen. Hooi eten wilde hij alleen als ik bij zijn hooibak ging staan en bij hem bleef. Zodra ik wegliep, begon hij weer te lopen.

Ik ging dan ook met een zwaar hart naar huis. In gedachten zag ik al voor me dat hij de hele nacht zo door zou lopen, niet zou gaan liggen, zijn benen kapot zou lopen en doodongelukkig was.

Vannacht waaide het heel hard en ik zag mijn arme paardje al voor me: alleen, zonder stal, en heel zielig kortom. Natuurlijk zei ik tegen mezelf dat ik me niet aan moest stellen, maar veel hielp het niet.

Toen ik vanochtend naar de wei ging, stond daar een blij paard rustig hooi te eten. Aan de moddersporen op zijn buik te zien, had hij languit liggen slapen. In de wei ging hij onmiddellijk grazen en had duidelijk geen interesse meer in mij. Totaal niet zielig dus!

Gisteren en vandaag heb ik hem een tijdje laten grazen in de wei terwijl de anderen er ook waren. Dat ging heel goed. Ik vroeg me dan ook af of ik hem al bij de anderen zou kunnen zetten.

Totdat ik zag hoe hengstig hij reageerde op een van de buurpaarden en hoe geinteresseerd hij aan een plasje van een van de merries rook. Voorlopig blijft hij dus nog even apart. Hij kan de anderen wel zien en ruiken en ze kunnen zelfs met elkaar over de omheining heen knabbelen, maar hij kan geen merries opjagen of met de andere ruin knokken.

Ik heb inmiddels in zijn hooibak twee borstels gelegd waar ik de anderen mee geborsteld heb. Misschien geeft dat hem het gevoel dat ze toch bij hem zijn. Ik ben benieuwd hoe hij er straks op reageert!

10 augustus 2014 - Dappere Azhar!

Gisterenavond ben ik alleen met Azhar gaan wandelen. Dat is nog best spannend, aangezien er rondom de stal veel smalle weggetjes zijn en daar rijden veel trekkers en andere grote voertuigen.

Maar op zaterdagavond waren die thuis, hoopte ik. 

Azhar deed het geweldig. Toen we het erf af gingen, waren kinderen aan het racen met quads. Het deed hem helemaal niks.

Onderweg kwamen we diverse auto''s tegen, brommers, een motor en fietsen, maar gelukkig geen trekkers. Hij liep heel goed door en vond het verkeer totaal niet eng.

Het enige dat hij een beetje spannend vond waren fietsers. Ik denk omdat hij die niet hoort aankomen: opeens zijn ze er.

Op stal vertelde iemand dat Azhar de grote herdershond (Radja) de wei uit gejaagd had. Radja jaagt momenteel kennelijk achter alle paarden aan en Azhar is de enige die NIET bang voor haar is.

Gelukkig is hij niet onvriendelijk naar honden, want de jonge jack russell terrier die gisteren op bezoek was, kon aan zijn achterbenen snuffelen en daar speelde hij ook mee. 

Ik was dus kortom weer een heel trotse paardenbezitster :)

8 augustus 2014 - Van kleuter naar grote jongen

Sinds Azhar bij mij is, is hij flink gegroeid. Ik geloof niet dat hij veel groter is geworden, maar zijn hoeven zijn breder, zijn manen zijn langer, zijn lichaam is gespierder en zijn staart is ook een flink stuk langer. Binnenkort moet ik zijn staart voor het eerst gaan knippen, anders hangt hij op de grond!

Zijn voorpluk groeit nog verder door, geloof ik. Ook kan het zijn dat zijn manen nog langer worden. Toen ik hem voor het eerst zag, was er in het midden een flinke hap uit, maar ook dat is goed aangegroeid. Ze zijn nog niet overal even lang, maar wel overal een stuk langer. Het valt in elk geval niet meer zo op.

Ik hoop dat hij net zo''n lange voorpluk krijgt als zijn vader! Bij Nima hangen de haren zowat op zijn neus. Ook bovenaan Azhar zijn staart groeit het goed. Azhar heeft zwarte manen en staart, maar bovenaan zitten lichte haren die er heel mooi overheen vallen.

Hij is kortom verschrikkelijk knap. Dat vind ik niet alleen: op stal vindt iedereen hem erg mooi en leuk. En heel erg stoer natuurlijk...

8 augustus 2014 - Knappe Azhar!

Gisteren ben ik met Rodi en Azhar een eindje gaan wandelen. Ons weiland ligt vlakbij het bos, maar daar zitten nu zoveel dazen dat wandelen of rijden onmogelijk is. Dus gingen we naar het dorp.

Azhar vond het allemaal verschrikkelijk interessant. Hij is wel vaker een stukje met mij mee geweest, maar nog niet eerder zover en nog nooit dwars door het dorp.

Hij deed het geweldig! Ik denk dat hij verkeersmak geboren is, want hij vond auto''s absoluut niet spannend. Ook een brullende grasmaaier, gekke witte paaltjes, terrassen vol mensen en reclameborden deden hem niks.

Ik had het idee dat hij het allemaal reuze interessant vond. Dat belooft nog wat voor de toekomst! 

7 augustus 2014 - Horse Event!

Ook dit jaar ben ik weer op het Horse Event! Het Horse Event is een groot evenement dat gehouden wordt op het hippisch centrum in Deurne. Het duurt drie dagen: van 12 tot en met 14 september. Ik ben er op zondag 14 september.

Je kunt er heel veel leren over paarden, want er worden de hele dag door demonstraties gegeven, lezingen gehouden en je kunt in allerlei stands informatie inwinnen over bijvoorbeeld de gezondheid van paarden.

Ik ben dit jaar in het rassenpaviljoen, bij de Kaspische paarden. Als je een boek meeneemt kan ik daar mijn handtekening in zetten, je kunt meedoen aan een prijsvraag en een boek winnen en natuurlijk kun je ook een boek kopen.

En ik heb voor alle kinderen een mooie kaart en een poster bij me.

Tot dan!

7 augustus 2014 - Azhar heeft huisarrest

Vorige week was opeens een van de merries waar Azhar bij loopt weer hevig kreupel. Assa had al een peesblessure, en dat was opeens weer fiks verergerd.

We begrepen eerst niet waar het door kwam, totdat de eigenaresse van Assa zag dat Azhar flink achter haar aan joeg.

Assa kreeg een klein paddockje binnen de grote paddock, maar toen joeg Azhar zelfs nog achter haar aan. Bovendien liet hij ook de andere merrie niet meer met rust.

We hebben toen besloten om hem apart te zetten. 

Nee, dat was niet leuk, maar op dat moment de enige oplossing. 

Azhar vindt het ook niet leuk. Toch doet het hem goed: hij wond zich eerst zo verschrikkelijk op dat hij helemaal gestresst was. Daar had hij ook de diarree van.

Eigenlijk is dat heel begrijpelijk, want een tweejarige hengst kan de verantwoordelijkheid voor een eigen kudde helemaal niet aan. En al zeker niet als er zoveel onrust omheen is! Elke dag komt er immers een concurrent bij in de vorm van Rodi (de ruin) en in de weilanden om hem heen ziet hij ook overal ruinen die zijn merries in wilden pikken. 

De verandering heeft hem goed gedaan. Inmiddels is hij een stuk rustiger en ook zijn mest is weer normaal. Als ik hem uit de wei haal, is hij een stuk kalmer: eerst was hij zo opgefokt dat hij totaal geen aandacht voor me had.

Voorlopig blijft hij dus apart staan, waarschijnlijk tot het najaar. Dan worden de merries niet meer hengstig en zijn Azhar zijn hormonen ook gezakt... 

Tot die tijd kan hij met zijn merries en de buurpaarden contact hebben over de omheining, en dat doen ze dan ook regelmatig. Ook loopt Azhar in dezelfde wei als zijn eigen groep (natuurlijk op andere tijden...)

Daardoor kunnen ze aan elkaars mest blijven ruiken en met elkaar in contact blijven. Voor paarden is mest namelijk net zoiets als de krant voor ons...

23 juli 2014 - Alweer ruzie

Vorige week schreef ik dat het  rustig was op de wei, maar zaterdag hebben Rodi en Azhar vreselijk gevochten. Dit keer had Azhar een wond op zijn knie en een dik bovenbeen linksvoor.

Rodi leek heel, op wat schrammen na. Totdat zijn eigenaresse gisteren ontdekte dat hij een flinke ontsteking heeft op zijn spronggewricht. Ook is dat achterbeen helemaal dik.

Volgens de dierenarts is dit het gevolg van een trap. Drie keer raden van wie...

De bijnaam Perzische Prins gaan we vervangen door Iraanse straatjongen, dat is duidelijk!

En Rodi gaat voorlopig apart, totdat hij weer in orde is.

De reden voor de ruzie was natuurlijk een merrie. Muis is weer hengstig...

Ik hoop van harte dat dit gedoe binnenkort echt afgelopen is! 

17 juli 2014 - Azhar is ontwormd

Vanavond maar meteen een wormkuur gevraagd aan de staleigenaar en Azhar ontwormd. Aangezien ik neit wist hoe hij zou reageren, had ik een stalgenoot gevraagd om even te helpen.

Het ging bijna vanzelf. Ik hield hem vast, de stalgenote schoof de wormkuur in zijn mond, drukte de spuit leeg en klaar! Daarna kreeg hij van mij een lekker stuk wortel.

Voor degenen die nog nooit een paard een wormkuur hebben gegeven: zo gaat het niet altijd!Het komt regelmatig voor dat paarden steigeren, dat de wormkuur op de grond valt of de inhoud van de wormkuur op de grond of op de kleren van de eigenaar terechtkomt. Overal, kortom, behalve in het paard.

Mr Darcy vond ontwormen erg vervelend, en ik oefende regelmatig met hem met een lege spuit.

Fjara vond ontwormen helemaal geweldig. Zodra ze de spuit zag, ging ze klaarstaan en deed haar mond open :)

17 juli 2014 - Uitslag mestonderzoek

Net kreeg ik de uitslag van het mestonderzoek binnen. Azhar heeft wormen. Nu hebben alle paarden wormen (ieks!), en niet altijd hoeft er iets aan gedaan te worden.

Nu wel. Boven de 500 EPG (Eitjes Per Gram?) moet er ontwormd worden. Azhar had er 750, dus dat is duidelijk!

Gelukkig is er maar een klein beetje zand gevonden. Daar ben ik blij mee!

17 juli 2014 - Azhar en ik

Het is heerlijk om een paard te hebben dat mooi, gezond en lief is. Ik ben dat niet gewend. 

Ik had paarden die mooi waren maar niet gezond en een beetje lief, paarden die gezond waren maar niet lief en wel mooi, en allerlei andere combinaties. Maar niet alledrie.

Ook is het fijn om te merken dat Azhar geen slechte ervaringen heeft. Dat scheelt enorm met de training en is gewoon veel fijner.

Niet alleen voor mij, maar vooral voor het paard!

17 juli 2014 - Azhar en de drinkbak

Bij zijn fokster was Azhar gewend aan drinkbakken die vanzelf vol liepen, maar hier moet hij op een klepje drukken om water in het bakje te laten stromen.

Soms kan het heel lang duren voordat paarden doorhebben wat ze moeten doen. De eerste weken stond er dan ook een grote ton met water in de wei, zodat Azhar daaruit kon drinken.

Inmiddels weet hij hoe het moet. Denk ik. Ik zie hem namelijk nooit drinken.

Maar als ik hem water aanbied in een emmer, is hij nooit geinteresseerd en volgens mijn vriendinnen drukt hij op het klepje. Dat hebben ze namelijk gezien.

Gelukkig maar...

17 juli 2014 - Dunne mest

Vanaf dat hij hier is, heeft Azhar wat dunne mest. Niet heel dun, maar ook geen stevige ballen zoals dat eigenlijk hoort. En soms is het bijna vloeibaar -bijvoorbeeld als hij net in de wei heeft gestaan.

Eerst dacht ik dat het van de wormkuur kwam die hij had gekregen vlak voordat hij hier naartoe kwam, toen dacht ik dat het van de omschakeling op ander voer kwam, daarna dacht ik dat het aan de stress lag van de verhuizing en nu weet ik het niet meer.

Vanochtend heb ik een portie kakelverse mest gepakt en die naar de dierenarts gebracht. Die gaat het onderzoeken op wormeitjes en zand. Dat kan namelijk ook nog: paarden die veel zand eten kunnen daar diarree van krijgen.

17 juli 2014 - Mannen onder elkaar

Het gaat beter met Rodi en Azhar. Rodi is een IJslandse ruin van 21. Het is een schatje, en een plaatje om te zien.

Azhar dacht daar anders over. Hij beschouwde Rodi vooral als een grote bedreiging voor ''zijn'' merries! Hij stormde in volle galop op hem af en sloeg en beet hem waar hij hem maar raken kon. Rodi mocht alleen in de uiterste hoek van de paddock staan, en zich niet meer bewegen.

Azhar was zo agressief tegen hem dat ik er gewoon buikpijn van kreeg. Het vervelende was ook dat Rodi onder de wondjes zat en Azhar hooguit een schrammetje had.

Inmiddels gaat het een stuk beter. Vrienden zijn het nog niet, maar Rodi mag gewoon in een van de stallen staan en Azhar jaagt hem niet meer weg.

Misschien spelen ze komende winter wel samen! (Altijd positief blijven :)

17 juli 2014 - Een nieuw spandoek!

Mijn vorige spandoek is kwijt geraakt bij het jubileum van het Dartmoor Pony Stamboek. Ik denk er nog wel eens aan. Ligt het ding nu bij iemand op zolder? In een garage? In een vuilcontainer? Of is hij gestolen door een fan?

Hoe dan ook: ik heb hem niet meer kunnen vinden. Daarom heb ik iets nieuws laten maken. Een banner dit keer. Dit is een lang stuk plastic dat je uit een metalen rol haalt. Hij is ruim twee meter hoog en al mijn kinderboeken staan erop. 

Hij is prachtig geworden! Een paar weken geleden heb ik hem voor het eerst meegenomen naar een evenement: de opening van Levend Landgoed NOVA, in Drenthe. 

Voordat ik hem meenam, heb ik hem in de wei gezet en heeft mijn man er een foto van gemaakt. Het waaide zo hard dat ik hem alleen niet vast kon houden. Links zie je Lilianne met Rodi en rechts staan Azhar en ik. Rodi verstopt zich achter Lilianne.

Azhar was trouwens absoluut niet bang voor het grote, wapperende ding! Het enige dat hij wilde was Rodi aanvallen -maar dat mocht niet van mij.

17 juli 2014 - Azhar wordt geen vader

Wie regelmatig dit Dagboek leest, weet dat Azhar dacht dat hij nog een hengst was en beide merries gedekt heeft waar hij bij loopt.

Toen ik de dierenarts belde, kreeg ik te horen dat hij met de eerste keer dekken nog vruchtbaar kon zijn. Daar had ik niet op gerekend!

Na een kleine drie weken moest Assa opnieuw hengstig worden, en als dat niet gebeurde was de kans groot dat ze drachtig was.

Na een kleine drie weken was Assa nog helemaal niet hengstig en na drie weken ook niet.

Na drie en een halve week ging ik met Yvonne (de eigenaresse van Assa) praten over hoe we nu verder moesten. Ondertussen waren we aan het uitmesten. Terwijl we de opties bespraken, tilde Assa haar staart op en plaste. Recht voor Azhar zijn neus. Ze was hengstig!

Ik was heel erg opgelucht. Niet alleen omdat Assa hengstig was, maar vooral omdat Azhar geen enkele interesse meer in haar had! Hij vertoont nog wel hengstengedrag met mesten en het beschermen van ''zijn kudde'' maar dekken doet hij niet meer.

Tot nu toe dan. Eerst maar eens afwachten hoe het gaat als Muis hengstig wordt...

17 juli 2014 - Burenruzie!

Ongeveer een week geleden kwam er een nieuwe buurvrouw in het weiland naast de paddock waarin Azhar staat.

Onmiddellijk was het weer gedaan met de rust. Hij probeerde de merrie aan te vallen, sloopte de omheining en dreef Assa en Muis de stal in. Daarna ging hij er zelf voorstaan, zodat ze geen kant meer op konden.

Omdat hij zich zo druk maakte, begon hij af te vallen, maar alleen in het weiland staan kon ook niet: het eerste half uur graasde hij, maar daarna probeerde hij over de omheining te springen om weer bij zijn merries te komen.

Inmiddels is het weer een stuk rustiger. De buurvrouw doet geen vlieg kwaad, en dat heeft Azhar nu ook door...

Hij maakt zich nog wel een beetje druk, en mest strategisch langs de omheining maar hij probeert haar niet meer weg te jagen.

Ik ben trouwens erg blij dat de buurvrouw geen buurman is, want dan had het gedoe beslist nog veel langer geduurd! 

1 juli 2014 - De rust is wedergekeerd

Muis is sinds vandaag niet meer hengstig, en goddank is het meteen rustiger.

Gisteren vocht Azhar nog heftig met Rodi en maakte zich vreselijk druk over de ruinen in het weiland naast hen, maar vandaag stonden ze gezellig met zijn drieen bij de stal, en mocht Rodi weer vlakbij staan.

Ook heb ik Azhar zien drinken uit de automatische drinkbak. Gelukkig!

En nu maar hopen dat de volgende keer als de merries weer hengstig worden, Azhar zijn hormonen flink gezakt zijn!

29 juni 2014 - Pfff...

De hormonen zijn Azhar naar het hoofd gestegen: Rodi wordt alleen nog maar getolereerd in de uiterste hoek van de paddock, hij valt de Haflingers aan die in de wei ernaast staan en jaagt onvermoeibaar achter Muis aan.

Die is bijna/helemaal hengstig maar heeft eigenlijk niet zo''n zin in hem. Voor ieders rust ga ik ze vandaag maar uit elkaar halen, dat lijkt me beter.

Als hij zo opgefokt is, is hij nauwelijks bereikbaar. Ik kan nog net in zijn buurt komen, maar hij is te zenuwachtig om stil te staan en zich te laten borstelen of aaien.

Pfff...

25 juni 2014 - Prins Azhar

Azhar krijgt heel wat bewonderende blikken van mijn stalgenoten. De meeste mensen hebben nog nooit van een Kaspisch paard gehoord en er ook nog nooit een gezien. 

Iedereen vindt hem prachtig. En dat is hij natuurlijk ook!

Vandaag heb ik hem weer meegenomen naar het erf. Muis stond er al, en daardoor kon ik hem zonder problemen een paar minuten vastbinden. Daarna zijn we een klein stukje gaan wandelen.

Toen we terugkwamen, heb ik voor het eerst sinds hij hier is zijn hoeven uitgekrabd. Azhar heeft heel kleine, maar keiharde en goed gevormde voetjes. Hoeven geven deed hij keurig.

Met Mr Darcy was dat altijd een ramp. Omdat hij last had van zijn achterbenen, tilde hij zijn voeten moeilijk op en probeerde altijd zijn benen weg te trekken. Ook was hij erg gespannen en onrustig.

Als tweejarige moest hij door drie mannen in bedwang gehouden worden voordat ze hem konden bekappen. Alhoewel ik dat allemaal op heb kunnen lossen (ik kon hem in mijn eentje bekappen), bleef het altijd een beetje spannend en moeilijk.

Bij Azhar is daar geen sprake van. Hij is goed opgevoed, vol vertrouwen en heeft van beide ouders een goed karakter geerfd. En hij is gezond! 

24 juni 2014 - Het gaat goed!

Azhar is er nu tien dagen en ik kan wel zeggen dat het goed gaat. Hij staat met Muis in een stal, scharrelt gezellig in de paddock, en lijkt aardig op zijn gemak. ''s Nachts staat hij alleen in de wei, omdat de anderen daar te dik van worden. Zij staan dan in de paddock. ''s Ochtends staan ze met zijn alleen in de wei en om een uur of twaalf gaan ze weer naar de paddock.

Gisterenochtend vroeg stond hij opeens bij de anderen in de paddock. Het bovenste lint was kapot dus we denken dat hij daar overheen heeft proberen te springen. Dat is ontzettend knap, want het is behoorlijk hoog!

Ik heb geen idee wat er gebeurd is en waarom hij dat gedaan heeft. Was hij ergens bang voor? Zag en hoorde hij de merries niet meer en raakte hij in paniek? We zullen het wel nooit weten...

Azhar is erg gezellig en komt altijd naar me toe als hij me ziet. Vandaag kwam hij zelfs hinnikend naar me toe rennen! Ik mag hem overal aanraken, zelfs de littekens van de castratie mag ik voelen. Borstelen vindt hij meestal heerlijk.

Af en toe neem ik hem even mee naar het erf. Hij gaat heel braaf mee, maar eenmaal op het erf vindt hij het geloof erg spannend dat de anderen er niet bij zijn.
Tegelijkertijd vindt hij alles reuze interessant: de poetsplaats, de stallen, de longeerbak, de binnenbak, de kantine...

Hij bekijkt en besnuffelt alles. Na een minuut of tien breng ik hem alweer terug: dat is lang genoeg geweest voor hem.

Vaststaan is nog te moeilijk daar is hij te opgefokt voor. Dat ga ik oefenen als een van zijn weidegenoten erbij is.

Azhar ziet er schitterend uit: zijn vacht glanst als een kristal en ik heb het idee dat hij zelfs wat gegroeid is. Zijn kleur is ook echt prachtig: zijn lichaam is intens goudbruin, zijn hoofd is roodbruinen zijn manen, staart en onderbenen zijn zwart met lichtere haren erdoorheen. 

21 juni 2014 - Van stoere hengst naar echte macho

Nog geen week geleden werd Azhar door Rodi en Muis in een hoek gejaagd en getrapt, maar inmiddels zijn de rollen helemaal omgedraaid: Azhar joeg vandaag Rodi door de paddock en Muis gedraagt zich heel volgzaam.

Geen idee hoe het verder gaat. Azhar is helemaal het heertje met zijn twee meiden. Ik hoop dat het een beetje bijtrekt met Rodi, maar dat zal wel op den duur.

Op zijn laatst in de herfst, als de dames niet meer hengstig worden en Azhar zijn hormonen nog verder gezakt zijn. Het is tenslotte een ruin, nietwaar?!

19 juni 2014 - Van kleutertje naar stoere hengst

Azhar is helemaal veranderd. Op de foto''s van vorige week vrijdag zien jullie een schattig kleutertje maar nu is hij een stoere hengst geworden. Hij paradeert langs de omheining om indruk te maken op de buurpaarden, jaagt de Haflingers weg waar hij vorige week nog met de staart tussen de benen voor aan de kant ging en waakt over ''zijn'' merries.

Prachtig is hij dan!

Dat Rodi (de andere ruin) momenteel apart in een paddock staat door een probleem met zijn tanden, helpt waarschijnlijk ook. Azhar is nu de enige man in de kudde!

Hij heeft nog maar weinig tijd en aandacht voor mij. Als er geen opdringerige ruinen in de buurwei zijn, is er wel iets anders waarvoor hij zijn merries moet beschermen. Waarvoor weet ik niet precies, maar hij is een en al waakzaamheid.

Helaas voor hem trekt Muis zich niet zo veel van hem aan. Ze doet eigenlijk precies waar ze zin in heeft. 

Gelukkig is Assa wel erg gehoorzaam...

18 juni 2014 - Azhar en de dazenval

Elk jaar in juni zetten Yvonne en ik de dazenval op. Dit is een grote zwarte rubberen bal, met daaromheen een ''rokje'' van wit plastic. Het ding hangt aan een metalen stang en wappert in de wind. En vangt dazen natuurlijk.

 

Menig paard is er een beetje bang voor, maar Azhar niet. Gisterenavond stond hij er zowat onder, want daar groeide natuurlijk het lekkerste gras!

De zwarte bal bonkte voortdurend tegen zijn buik en rug maar dat maakte hem niets uit. Ook de enorme injecteermachine die in het weiland naast ons bezig was maakte hem niet echt bang.

Zijn fokster had al gezegd dat Kaspische paarden heel onderzoekend, slim en nieuwsgierig zijn, en nu maak ik het van dichtbij mee. En word er blij van!

17 juni 2014 - Wij leren elkaar kennen

Inmiddels ken ik Azhar al wat beter. Ik heb ontdekt dat hij heel weinig water drinkt, niet van hooi houdt, liefst gras eet, elke dag speelt met de herdershond van de stal, de omheining test of er stroom op staat, onder een lint door kan kruipen, graag in de stal staat met zijn hoofd naar buiten, heel nieuwsgierig is, niet aan de andere paarden plakt, nergens bang voor is, veel vertrouwen in mij heeft, en tot slot, maar zeker niet onbelangrijk, hij gisteren Assa heeft gedekt.

Inderdaad, dat was even schrikken! Volgens een bevriende dierenarts kan hij nog net vruchtbaar zijn, dus misschien is er over 11 maanden een veulen...

Yvonne, de eigenaresse van Assa en ik fantaseren er blij op los. Kleur, grootte, geslacht, en wie hem/haar mag hebben.

Het wordt waarschijnlijk de eerste IJslander-Kaspisch paard kruising ter wereld. We zullen zien...

15 juni 2014 - Azhar is er!

Azhar is pas twee dagen hier, maar het is net alsof hij er al weken is. Hij loopt me achterna als een hondje, lijkt alles te begrijpen wat ik hem vraag en gisteren was hij zo diep in slaap toen ik naast hem zat dat hij niet eens doorhad dat ik wegging. 

In de kudde gaat het goed - het lijkt erop dat hij al aardig geaccepteerd wordt. Voorlopig gaat hij ''s nachts nog in een eigen deel van de paddock, zodat hij niet klem gezet kan worden door de anderen. 

Vandaag heeft hij met Radja gespeeld, de Duitse herder van de stal. Zoiets heb ik nog nooit gezien, ze waren echt samen bezig. Azhar draafde prachtig. Helaas had ik geen fototoestel bij me...

Het gaat dus kortom fantastisch! Hij was het wachten meer dan waard.

8 juni 2014 - Jonge vogels

Op de oprit zit een nest met vier jonge merels, in de achtertuin ook een nest met eveneens vier jonge merels, en ik zie jonge koolmezen, pimpelmezen, winterkoninkjes en gisteren een jong roodborstje. Hij/zij was totaal niet bang en zat bij ons op het terras.

Inmiddels heb ik ontdekt dat ons alleenstaande merelvrouwtje op de oprit niet helemaal alleen is: zo heel af en toe zie ik opeens een mannetje bij het nest. Hij stopt snel wat voer in een paar bekjes en is dan weer verdwenen.

Gezien zijn gedrag houd ik het erop dat hij ergens anders nog een ander gezin heeft. In de achtertuin bijvoorbeeld.

Hoe dan ook: ma Merel gaat verwoed door met wormen, bessen en zaden aanslepen. En dat doet ze goed, want de jongen groeien als kool! Ik verwacht dat ze komende week uitvliegen. Dan heeft ma Merel een leeg nest -net als ik.

7 juni 2014 - Het aftellen is begonnen!

Nog zes dagen en dan komt Azhar! Zijn fokster komt hem brengen, dus dat is geweldig. 

Afgelopen week ben ik weer bij hem op bezoek geweest. Hij was gelukkig veel toegankelijker dan de vorige keer en ik vond hem nog net zo leuk als de eerste keer.

In het begin moest ik erg wennen aan hoe klein en fijn hij is. De afgelopen maanden heb ik immers drie IJslanders verzorgd. En die zijn toch echt een heel stuk groter! 

Afgelopen week heb ik ook zijn oma gezien, Markazi Azita. Azhar heeft veel van haar weg. De kleur, het type en ook wel de uitstraling. Azita is een prachtige, fijne merrie met een schitterend, Arabisch hoofd. 

Extra leuk is dat ze gedekt wordt door Nima. Hij is de vader van Azhar. Het veulen wordt dus een driekwart broer of zus. Leuk!

4 juni 2014 - Vogels!

Op de oprit, half verstopt achter gaas en een klimplant, tegen de schutting aangeperst, zit een merelnest. Het is een gevaarlijke plek, lijkt me. Katten kunnen er makkelijk bij en wij lopen er meerdere keren per dag rakelings langs.
Om het extra moeilijk te maken, is ma Merel alleen.  

Wat er met pa Merel gebeurd is? Geen idee. Misschien had hij geen zin in een nest, misschien heeft hij nog een andere vrouw of misschien is hij verongelukt. Feit is dat hij er niet is.

Ik had er dan ook een hard hoofd in dat het wat zou worden met het legsel. Ma was ook nog eens tijdens het broeden vele uren weg.

Tot mijn verbazing zijn alle vier de eitjes keurig uitgekomen. En dat niet alleen: de kleintjes groeien als kool.

Ik vertel ma Merel regelmatig hoe knap ik haar vind, dat ze het in haar eentje rooit. Ze zegt er niks op. Waarschijnlijk begrijpt ze me niet. Of toch?

Ze kijkt me namelijk hondsbrutaal aan. Haar ogen spreken boekdelen. ''Niet praten, maar wormen vangen!'' roept ze.

19 mei 2014 - Mannen onder elkaar

Op deze foto zie je de vader van Azhar, Henden Nima. Hij leeft samen met zeven andere hengsten en twee ruinen in een groot weiland in het bos. Beter kan een hengst het niet hebben!

Veel hengsten staan altijd alleen op stal, maar deze hengsten leven in een soort paradijs. Ze kunnen bewegen zoveel ze willen, hebben de hele dag door te eten en kunnen met elkaar spelen.

Henden Nima is als jaarling geimporteerd uit Engeland. Het is een heel elegante hengst, met een prachtig hoofd.

De hengsten zijn voortdurend bezig met elkaar te imponeren. Op de foto hieronder zie je mijn favoriet Saadi met een bruine hengst.

18 mei 2014 - Op bezoek bij Azhar

Afgelopen week was ik weer op bezoek bij mijn nieuwe paardje. Het is jammer dat hij zover weg staat (2 1/2 uur rijden...), anders zou ik beslist vaker gaan!

Gelukkig vond ik hem net zo geweldig als de eerste keer, ook al had hij totaal geen aandacht voor mij. Hij stond namelijk net in een nieuwe wei, en naast hem liepen leuke merries.

Op de foto zie je mij en zijn fokster, Nanda. Rechts in beeld zie je zijn kleine zwarte vriendje.

15 mei 2014 - Yan Yan & Binkie

Vorige week werd het nieuwe centrum van de KNHS geopend, in Ermelo. De KNHS (Koninklijke Nederlandse Hippische Sportbond) is de grote organisatie van alle ruiters in Nederland.

Tijdens de opening was ook Yan Yan aanwezig, het meisje dat ik heb leren kennen bij het Animal Event (zie mijn stukje daarover op 6 mei). Ze was er samen met haar pony Binkie.

Deze foto van Yan Yan is genomen tijdens Bixie wedstrijden, een paar weken geleden. Hier doen ze mee aan de rubriek ''leukst versierde pony en wagen''.

Je raadt vast wel wie dat gewonnen heeft. Yan Yan en Binkie natuurlijk!

8 mei 2014 - Kaspische paardjes

De komende weken, maanden en jaren zullen jullie hier hopelijk veel lezen over Kaspische paardjes. Azhar, mijn nieuwe paardje is er namelijk een.

Kaspische paardjes komen uit Iran. Ze leven al duizenden jaren in een gebergte dat grenst aan de Kaspische zee. Het is dus al een heel oud ras. 

Deskundigen denken dat Kaspische paardjes de voorouders zijn van de Arabische Volbloed en eigenlijk van alle moderne paarden.

Ze worden paardje genoemd omdat ze niet op pony''s lijken maar op mini paardjes: ze hebben lange benen, een smalle romp en ruime gangen. Toch zijn ze maar 1.10 m tot 1.20 m hoog.

Op de foto zie je Nanda Smit-le Koole. Zij is de fokster van Azhar. Naast haar staat een van haar paarden, de prachtige voshengst Saadi.

Inderdaad, die had ik best ook mee willen nemen!

7 mei 2014 - Opfok van jonge paarden

Paarden hebben veel frisse lucht nodig en moeten liefst de hele dag door kunnen bewegen. Ook mogen ze niet alleen staan!

Voor jonge paarden is dit nog belangrijker.

Een goede opfok zorgt ervoor dat paarden zich goed ontwikkelen, zodat ze daarna gezonde rij- of menpaarden worden. En weten hoe je je tegen andere paarden moet gedragen.

Op de foto zie je Dalmar, een bijna driejarige IJslandse hengst. Hij is een zoon van Fjara die ik drie jaar gehad heb en een halfbroer van Fridmar (zie 19 april 2014). Dalmar is de beige pony in het midden, met de mooie manen.

Dalmar groeit op in een kudde van verschillende leeftijden in een groot natuurgebied. Beter dan dit kan niet...

6 mei 2014 - Animal Event

Het was weer gezellig druk op het Animal Event afgelopen weekend! Een van mijn grootste fans staat hieronder samen met mij op de foto.

Ze heet Yan Yan (prachtige naam trouwens) en heeft alle delen van De Zonnehoeve. Ze wist ook precies over welke pony nog geen boek verschenen is: dat is namelijk Bobby.

Gelukkig ben ik nu bezig met dat boek. Nog even geduld Yan Yan!

3 mei 2014 - Over lezen en dyslexie

Kinderen met dyslexie vinden het vaak moeilijk om een boek te lezen. Dat kan ik me heel goed voorstellen! Als je struikelt over elke zin, is er weinig aan.

Ik heb veel bewondering voor kinderen die het toch blijven proberen. Ik hoor vaak van kinderen met dyslexie dat ze mijn boeken zo leuk vinden dat ze over hun probleem heen stappen. 

Daar ben ik blij mee! Want niet alleen ervaren die kinderen dan hoe leuk lezen kan zijn, maar ook gaan ze steeds beter lezen. En dat is dan weer handig op school.

Hieronder staat de mail van Beau, die graag De wilde pony wilde winnen. Ze heeft dyslexie en houdt toch van lezen. En heeft een boek gewonnen. Veel plezier ermee!

Hallo,
 
Mijn naam is Beau. Ik ben 11 jaar en woon in Stadskanaal. Ik heb heel erg dyslexie maar ik vind lezen heel erg leuk ondanks dat ik het moeilijk vind.
 
Ik ben enorm fan van de boeken van De Zonnehoeve, heb ze dan ook allemaal gelezen, alleen of met mijn moeder.
Op het boek De wilde Pony zit ik al heel lang te wachten. Ik ga bijna elke week in de boekenwinkel kijken of hij al binnen is.

Ik zag op Facebook dat je hem bij jullie kan winnen. Dat zou ik heel gaaf vinden!
 
Ik hoop zo dat ik er een win.
 
Groetjes Beau 

2 mei 2014 - Het kopen van een paard

Ik ben dolblij dat ik al na een paar weken zoeken Azhar heb gevonden -dat had ik niet verwacht!

Voordat ik op zoek ging naar een nieuw paard/pony had ik een lijstje gemaakt met eisen waaraan het paard moest voldoen. Dat lijstje zag er zo uit:

-gezond
-goed karakter
-''klik''
-goed opgefokt
-geen zomereczeem
-niet snel dik worden
-tussen de 4 en de 7 jaar
-goed gebouwd
-mooie bewegingen
-ruin
-tussen de 1.15m en de 1.20m
-niet zwart
-geen of symmetrische aftekeningen

Niet alle dingen waren even belangrijk: in plaats van een ruin mocht het ook een merrie zijn, en ook de leeftijd en de kleur waren niet heel strikt.
Er waren drie dingen waar ik niet op wilde toegeven: gezondheid, karakter en het gevoel dat er een klik was met het paard.

Een paard dat aan alle eisen voldoet, bestaat waarschijnlijk niet. Er is altijd wel wat! Azhar is jonger dan ik wilde en hij is nog hengst. Maar zoals ik al aan mijn vriendinnen zei: ouder wordt hij vanzelf en ruin ook.

Dat laatste gebeurt al heel snel: maandag wordt hij gecastreerd. Ouder worden duurt wat langer...

1 mei 2014 - Azhar als veulen

Op de foto hieronder zie je mijn nieuwe paard Azhar als veulen. Hij heeft hier al het lieve hoofd waar ik op gevallen ben.

En de foto is prachtig: zijn moeder Adinda die aan hem ruikt, en Azhar die vol vertrouwen de wereld in kijkt.

29 april 2014 - Verzorgpony''s

Totdat Azhar komt, heb ik drie verzorgpony''s: Rodi, Assa en Muis. Op die manier ben ik toch niet geheel paardloos, want dat is geen optie: dan word ik doodongelukkig.

Het zijn alle drie IJslanders, en ze staan in het weiland waar Darcy stond. Soms is dat wel moeilijk. Dan kijk ik om me heen, en is hij er niet. 

Met Rodi ga ik wandelen, Muis en Assa longeer ik. En borstelen doe ik ze natuurlijk alle drie.

Misschien blijf ik er gewoon mee doorgaan als Azhar straks hier is... Het leuke van verschillende paarden is dat je te maken hebt met verschillende karakters. Daarom had ik vroeger altijd twee of zelfs drie paarden.

In september gaat mijn dochter op kamers, dus dan heb ik meer tijd. Denk ik. Leuk, nog een Kaspisch paardje. Of een Dartmoor erbij. Of een leuke Appaloosa!

28 april 2014 - Animal Event

Aanstaand weekend wordt het Animal Event weer gehouden. Dit is een grote dierenbeurs waar je stands kunt bekijken, lezingen kunt volgen en demonstraties bij kunt wonen.

Er zijn allerlei soorten dieren: van katten, honden en paarden tot slangen, vogels en konijnen. 

Ik ben er op zondag 4 mei! Je kunt mijn boeken en mij vinden in de stand van het Dartmoorponystamboek. Je kunt met mij kletsen, een boek kopen (en het laten signeren!) en meedoen aan een prijsvraag. Als je het goede antwoord geeft, kun je een boek winnen!

Het Animal Event begint op vrijdag 2 mei en is afgelopen op zondag 4 mei. Het wordt gehouden op het terrein van de Beekse Bergen, in Hilvarenbeek.

22 april 2014 - Azhar

Gisteren ben ik naar Kaspische paarden gaan kijken. Ze hebben de stokmaat van pony''s, maar het uiterlijk en de gangen van paarden.

Van tevoren had de eigenaresse me doorgegeven welke paarden te koop waren. Ik was het meest geinteresseerd in een vierjarige merrie en een zevenjarige ruin. Ze had ook nog een tweejarige hengst, maar dat zag ik niet zitten.

We gingen naar de eerste wei en bekeken een aantal paarden. Mooie types waren het, ze spraken me erg aan. Maar met geen van de paarden had ik een ''klik''.

Tot we bij de tweede wei aankwamen. Daar stond een werkelijk schitterend paardje. ''Wauw,'' riep ik en het was net alsof mijn hart openging.
Hij kwam naar me toelopen en zat vervolgens aan mij vastgeplakt. Achter me aan liep hij met me mee naar de uitgang.

Ik was helemaal in de war: dit was de tweejarige hengst, het paard dat ik beslist niet wilde. Of toch?

Samen met de fokster liep ik naar alle andere weilanden, maar het enige paard waar ik aan kon denken was de tweejarige. En wat ik vooral interessant vond aan de andere paarden was of ze familie waren van ''mijn'' paard. De vierjarige merrie was heel mooi, maar zei me niks.

De fokster had het overigens al meteen over ''jouw paard'', maar ik verbeterde het consequent in ''de tweejarige hengst.'' Zo kon ik nog doen alsof ik enige afstand tot dit paard had. En dat terwijl ik aan geen enkel ander paard kon denken!

Toen we terug kwamen bij de tweede wei, stond ''mijn paard'' al op de uitkijk en kwam meteen aanlopen toen hij ons zag. Wederom zat hij zo ongeveer aan me vastgeplakt. Om een lang verhaal kort te maken: die is het geworden. Wie anders?

Hij wordt binnenkort gecastreerd en moet daarna nog een week of zes bij de fokster blijven. Tot die tijd kan ik me erop verheugen dat hij komt en in gedachten afscheid nemen van Mr Darcy. En een boek afschrijven.

Hij heet trouwens Azhar: dat is Perzisch en betekent ''schitterend, helder''. O, en als bonus heeft hij een prachtige kleur: wildkleur bruin.

PS: op de eerste foto denk ik nog: ik wil geen tweejarige hengst, en op de tweede foto heb ik besloten dat hij het wordt. Dat was nadat we hem uit de wei hadden gehaald (wat hij keurig deed) los hadden laten lopen in de bak (waarbij hij uit zichzelf over het plastic liep) en ik met hem over het erf had gewandeld.

En de hele familie gecontroleerd was op zomereczeem...

19 april 2014 - Fridmar!

Afgelopen nacht is het veulen van Fjara geboren. Fjara is een IJslandse merrie die ik ruim drie jaar gehad heb. Ze woont nu alweer 3 1/2 jaar bij Louwke in Groningen en heeft het daar erg naar haar zin.

 

Het is een wildkleur bruin hengstje geworden. Hij heet Fridmar: dat is een combinatie van Frid (vrede) en beroemd (mar). Het is een IJslandse naam. Zijn volledige naam is Fridmar fra Fridarstadir. Fridarstadir is de stalnaam van Louwke.

En dat hij buitengewoon schattig en mooi is hoef ik jullie vast niet te vertellen.... dat zien jullie op de foto hierboven. Zijn neusje heeft een zilveren kleur, net als bij Fjara. 

18 april 2014 - Concerten!

Afgelopen week ben ik naar twee concerten geweest: een van een groep basklarinettisten die moderne jazz speelden en een uitvoering van de Mattheus passion van Bach.

Het eerste concert duurde maar half zo lang als het tweede, maar voor mijn gevoel kwam er geen einde aan.

De Mattheus daarentegen duurde wel drie uur, maar ik genoot van elke minuut. Als ze het de volgende avond weer hadden uitgevoerd, was ik weer gegaan.

Gelukkig zijn er cd''s! Daar konden ze in de tijd van Bach alleen maar van dromen...

15 april 2014 -  Ponyloos

En zo heb ik dan voor het eerst in bijna 30 jaar geen pony. Het bevalt me niks.

Ik mis Darcy vreselijk, maar houd me voor dat het een goede beslissing was.

Ondertussen ben ik op zoek naar een andere pony. Dat valt nog helemaal niet mee.

Er zijn pony''s genoeg, maar hoe vind ik net die ene pony die ik leuk vind?
En hoe vind ik een betrouwbare verkoper? Iemand waarbij de pony goed behandeld en verzorgd is? 

Gelukkig mag ik van mijn vriendinnen hun pony''s borstelen en met ze gaan wandelen en ze longeren. Zo heb ik toch nog paarden om me heen...

10 april 2014 - Dag Mr Darcy

Mr Darcy was al langere tijd ziek. Hij had problemen met zijn knieën, en heel ernstig zomereczeem. Beide ziekten bezorgden hem veel last en ellende.

Het vervelendste was nog wel dat er voor allebei geen oplossing was. Na lang nadenken en veel verdriet heb ik afgelopen week Mr Darcy in laten slapen. 

Nu heeft hij geen pijn meer en geen jeuk. Ik mis hem, maar voel me ook opgelucht. De zorg voor hem gaf me veel stress.

De twee gevoelens wisselen elkaar af: het missen en de opluchting, maar het liefst had ik natuurlijk gehad dat hij gezond was en nog leefde.

26 maart 2014 - 500!

Gisteren, 25 maart heeft iemand voor de 500ste keer gestemd op een van de pony''s van De Zonnehoeve. Hoera!

Geen idee trouwens op welke pony :) Mijn favoriet is die ene. O nee, toch die andere!

Ach ja, ik vind ze allemaal even leuk. Gelukkig kan ik daar ook op stemmen!

24 maart 2014 - Op stap met Mr Darcy 

Naar mijn huis dit keer! Vanaf het weiland waar Mr Darcy woont, is het ongeveer een half uur lopen. Mijn man en dochter hadden niets in de gaten, en keken erg verbaasd toen we opeens voor de deur stonden.

Mr Darcy vond het reuze interessant. Hij had best naar binnen gewild, maar dat leek me toch niet zo verstandig. In plaats daarvan heeft hij een paar hapjes hortensia genomen, een stuk of twee viooltjes weg gekaapt en geposeerd op de oprit. 

Toen we weer terug liepen, kwamen we een jongen tegen van een jaar of 11. Hij had nog nooit een paard van dichtbij gezien en er nog nooit een geaaid. Het was heel bijzonder om zijn verrukte gezicht te zien toen hij Mr Darcy voelde. 

23 maart 2014 - Connemara keuring 

Gisteren was ik bij de Connemara pony keuring om inspiratie op te doen voor mijn nieuwe boek over Bobby, de Connemara pony. Wat een geweldig leuke pony''s zijn het toch! 

Op de foto zien jullie Carraigh Thunder, een 17-jarige valkhengst. Ik was helemaal weg van zijn vriendelijke karakter. Het meisje dat hem voorbracht, vertelde dat er zelfs kleine kinderen op hem rijden. Dat geloof ik meteen!

Ook was ik erg onder de indruk van Diplomat, een bijna 27-jarige hengst die er fantastisch uitzag en zowat door de baan zweefde, zo mooi liep hij. Diplomat had een meer paardachtig type dan bijvoorbeeld Carraigh Thunder die je hierboven ziet. 

Binnen de Connemara''s komen meerdere typen voor: van stevige pony''s tot lichtgebouwde kleine paarden. De meesten zitten daar tussenin. In Engeland zeggen ze dat je een Connemara kunt houden als een pony en rijden als een paard.

22 maart 2014 - Klezmer!

Afgelopen zaterdagavond ging ik naar een concert van Michel Marang. Michel is een klarinettist die onder andere Joodse feestmuziek speelt. Klezmer dus. 

Stel je de grote vriendelijke reus voor van Roald Dahl met een klarinet, en je hebt een beeld van Michel. De grote vriendelijke reus blaast met zijn fluit dromen in de kamers van kinderen, en dat is ook wat Michel doet -maar dan met een klarinet, en terwijl je wakker bent.

Ik zag dansende mensen voor me, een jongen op weg naar een concentratiekamp, mannen met baarden en vrouwen met lange vlechten.

Er kwamen geluiden uit het instrument die ik niet voor mogelijk had gehouden: gekrijs, gegil, gegrom, gejank en gejuich. Prachtig.

Goddank heeft Michel een site, zodat ik -nu, op dit moment- nog een keer naar hem kan luisteren. En morgen weer.

18 maart 2014 - Beeldjes!

Deze leuke beeldjes zijn van Diva, de hoofdpersoon uit het nieuwe deel van Droompaarden. Diva is een prachtige dressuurpaard, een echte ballerina.

Dit boek is een detective geworden. Een detective is een boek waarin er iets misdadigs gebeurt (iemand wordt beroofd bijvoorbeeld). De misdaad wordt uiteraard opgelost- door een speurder. Emma in dit geval!

Het was ontzettend leuk om een detective te schrijven. Ik lees al detectives vanaf dat ik een jaar of twaalf was, en nu heb ik er zelf een gemaakt! Dat voelt heel bijzonder.

Ik kan niet tegen bloed of geweld, dus het moet niet te eng zijn. Detectives voor kinderen zijn dus precies goed voor mij ;)

Misschien kennen jullie de serie over Spekkie en Sproet? Dat zijn ook detectives. Erg leuk trouwens :)

11 maart 2014 - Mr Darcy vraagt om hulp

Gisteren zag ik iets heel grappigs: Mr Darcy was 50 meter van mij vandaan met Rodi en de nieuwe Haflingerruin aan het spelen. Na een paar minuten draait hij zich om en loopt weg. Hij gaat de bocht om en loopt snel naar me toe. 

Toen hij dichterbij kwam, zag ik dat zijn hoofdkap helemaal gedraaid zat: een oor werd geplet en hij zag nog maar met een oog. Vlak voor me stond hij stil, zodat ik zijn hoofdkap weer terug kan draaien. 

Toen ik klaar was, draaide hij zich om en liep weer naar zijn vrienden toe. Wat is het toch een knappe pony!

10 maart 2014 - Mr Darcy heeft zijn pakje weer aan

Met dit prachtige weer kon het niet uitblijven: Mr Darcy kreeg weer jeuk! Zoals jullie weten heeft hij zomereczeem: dat is een allergie voor kleine mugjes. Als hij gestoken wordt, krijgt hij vreselijk jeuk. Het gevolg daarvan is dat hij flink gaat schuren.

Goddank heeft iemand de eczeemdeken uitgevonden. Daardoor kan hij niet gestoken worden en krijgt hij dus geen jeuk. Of in elk geval minder.

De komende maanden kijk ik weer tegen een volledig ingepakte pony aan (ook zijn hoofd is bedekt). Dat vind ik niet zo leuk, maar Mr Darcy is er blij mee. En dat is het belangrijkste!

9 maart 2014 - Concerten!

Een paar weken geleden was ik in Rotterdam, voor een concert van het orkest van de achttiende eeuw. De leden van dit orkest spelen op instrumenten uit de achttiende eeuw of daarvoor. De strijkinstrumenten hebben darmsnaren (gemaakt uit darmen van schapen) in plaats van stalen snaren. Deze snaren zijn kwetsbaarder, en klinken zachter. Ik vind het erg mooi!

We gingen naar een uitvoering van de negende symfonie van Beethoven. Vroeger hield ik niet zo van Beethoven -maar dat was voordat ik dit orkest Beethoven had horen spelen. Het klonk anders dan alle uitvoeringen die ik daarvoor gehoord had. Licht, helder, prachtig! Ik zat vrij ver vooraan en had uitzicht op een virtuoze bassist. Het was geweldig om te zien en te horen!

Vanmorgen was ik naar een uitvoering van de Actus Tragicus (zie 27 februari), waar mijn dochter aan meedeed. Het is een prachtige cantate over doodgaan. Bach geloofde vast in de hemel, en ALS er een hemel is, weet ik zeker dat ze daar in Bach geloven. 

27 februari - Elk boek zijn eigen muziek 

Als ik aan het schrijven ben, heb ik soms muziek aan. Vooral als ik een tekst opnieuw doorlees of aan het bijschaven ben, luister ik tegelijk naar muziek. Op andere momenten leidt het me teveel af. 

Toen ik bezig was met Het verdwenen paard luisterde ik heel veel naar zigeunermuziek: om in de stemming te komen van het boek en ook omdat ik het geweldige muziek vind. Voor dit boek was echter iets heel anders nodig om in de stemming te blijven...

Afgelopen weken heb ik eindeloos geluisterd naar Actus Tragicus, een cantate van Johann Sebastian Bach. Het is een vrij droevig stuk, met een prachtige aria voor gamba en stem. Bach componeerde het voor een begrafenis.

Johann Sebastian Bach is een van de belangrijkste componisten van klassieke muziek uit West Europa. Het was een Duitser die leefde in de 18e eeuw. Hij was in zijn tijd al bekend, maar is later wereldberoemd geworden. Zijn muziek wordt nog steeds veel gespeeld.

De meeste van zijn muziek is geschreven om uitgevoerd te worden in de kerk. In die tijd gingen mensen elke week (of misschien welke elke dag) naar de kerk. Ze hadden geen boeken, geen radio, geen tv en natuurlijk ook geen computer.

Bach schreef elke week een nieuwe cantate (een kort kerkelijk muziekstuk met zang). Wat moet het geweldig zijn geweest om elke week in de kerk een nieuwe cantate te horen! Wie niet gelovig was, werd het ter plekke denk ik -zo hemels is de muziek.

26 februari 2014 - Vakantie

Vanochtend heb ik mijn nieuwe boek afgemaakt. Nou ja, echt af is het nog lang niet, maar er is een tekst van het eerste tot het laatste hoofdstuk: een begin, een einde en van alles daar tussenin.

Ik vind het heel spannend wat iedereen ervan zal vinden! Het is een heel ander boek dan ik tot nog toe heb geschreven. Het is voor kinderen van 10 jaar en ouder, het is veel dikker dan mijn andere boeken (twee keer zoveel woorden als een Droompaarden) en het is geschreven in de ik-vorm.

Volgende week heb ik mezelf vakantie gegeven. Mijn dochter is dan ook vrij, dus dat komt goed uit. Daarna ga ik op zoek naar redactiewerk en ik ga in elk geval beginnen aan een nieuw deel van De Zonnehoeve. Over Bobby dit keer...

20 februari 2014 - Hard werken

Momenteel ben ik heel hard aan het werk aan mijn boek over Iris en haar oma. Het wordt een boek voor oudere meisjes, zeg maar vanaf 10 jaar. Natuurlijk komen er ook paarden in voor! Heel veel paarden zelfs...

Bij mijn andere boeken weet ik van tevoren hoe lang het moet worden, en hoeveel woorden er -ongeveer- per hoofdstuk moeten staan. Dit boek mag zo lang worden als ik zelf wil. Dat is heerlijk! 

Doordat ik het zo druk heb met schrijven, kom ik er nauwelijks aan toe om hier nog wat te schrijven... Ik ben nu op tweederde van de eerste, grove versie. Ik geloof dat het moeilijkste deel af is. Het einde is in zicht!

18 februari 2014 - Droompaarden naar de drukker!

Afgelopen week is het vierde deel van Droompaarden naar de drukker gegaan. Ik mag het omslag hier nog niet laten zien, maar ik kan alvast vertellen dat het prachtig is geworden!!! Dit keer is de kleur bovenin paars en die kleur komt ook terug in de kleren van Emma. 

De titel mag ik wel alvast verklappen, dat is Echte paardenliefde. En vooruit, een heel klein beetje over de inhoud: Emma komt terecht bij een chique dressuurstal. Ze leert er heel erg goed rijden, maar ze komt er ook achter dat niet iedereen het beste voorheeft met de waardevolle wedstrijdpaarden...

14 februari 2014 - Fanmail

Dit vond ik een tijdje geleden in mijn mailbox:

Ik vind uw boeken te gek!!! Wel heb ik een vraag: kunt u in de boeken meer hoofdstukken maken en ze ook iets langer maken? Want ze zijn zo snel uit. Ik zou nog wel honderd boeken van de zonnehoeve willen lezen!!!!!!! 

Elke keer als ik hier aan denk, moet ik weer lachen. De schrijfster van deze mail is al bezig aan De wilde pony en heeft inmiddels ook al twee delen van Droompaarden gelezen.
Een echte fan dus!

12 februari 2014 - De wilde pony is klaar!

Gisteren kreeg ik van de buurvrouw (en die had het weer van de bezorger) een grote doos met boeken. Ik wist natuurlijk wel wat er in zat, maar het blijft altijd spannend. Hoe zijn de kleuren geworden? Zijn er fouten die niemand gezien heeft?

Gelukkig ziet De wilde pony er echt schitterend uit en foutjes heb ik nog niet gezien.

Dit boek is denk ik het meest emotionele boek tot nog toe. Er gebeurt heel veel met Jamila, ze wordt heel erg gekwetst en is daar heel verdrietig over. (Gelukkig komt alles uiteindelijk goed...)

Vaak zie ik dingen met paarden gebeuren die ik vreselijk vind. Dwang met slofteugels, mensen die hardhandig rijden, mensen die totaal geen begrip hebben voor hun paarden, paarden die de hele dag worden opgesloten op stal...

Meestal kan ik daar helemaal niets aan doen, tot mijn grote spijt. Want ik zou het graag willen veranderen! Hopelijk kan ik het een beetje veranderen met mijn boeken.

27 januari 2014 - Rijden met de sulky

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij Eddie, Tamar, Ayla en Arwen Kapitein, in Arkel. Zij mennen met bonte shetlanders en hebben twee hca sulky''s. 

Ik heb jaren een sulky gehad voor mijn IJslandse merrie Gydja en wilde het graag weer eens proberen. Via de bouwer van de hca sulky''s kwam ik bij Tamar terecht en mocht ik gisterenmiddag een ritje maken met een van haar sulky''s en Tom, haar dekhengst.

Tom was echt geweldig: heel rustig maar niet sloom en zijn zoon Indiaan was misschien nog leuker.

Hieronder zie je een foto van Eddie en Tamar. Links loopt Tom, en rechts Indiaan. Het was geweldig om weer eens te mennen!

Ga ik nu binnenkort Mr Darcy inspannen? Hm, dat weet ik nog niet...

17 januari 2014 - Welkom Muis!

Morgen komt Muis bij ons wonen. Nou ja, ons... Bij onze paarden. De eigenaar van Stikla (zie hieronder) heeft haar gekocht en Muis komt dan bij Rodi, Mr Darcy en Assa in de wei te staan.

Overigens heet Muis helemaal niet Muis, maar Háðvör. Dat is echter niet uit te spreken, vandaar dat de vorige eigenaar haar anders noemde. Ze heet Muis omdat ze muisgrijs is.

Hierboven zie je een foto van haar! Ze ziet er heel grappig uit. Ik hoop dat alles goed gaat en ze elkaar allemaal aardig gaan vinden. Of in elk geval heel laten...

17 januari 2014 - Afscheid van Stikla

Vandaag gaat Stikla verhuizen. Stikla is de vosmerrie die bij Mr Darcy in de kudde leeft en een van zijn vriendinnen. Ik hoop dat Mr Darcy haar niet al te zeer gaat missen...

Stikla gaat terug naar haar vorige eigenaar en krijgt het daar heel erg goed. Ze gaat Ingrid helpen met het trainen van haar jonge paarden. Hoe dan? vraag je je zeker af.

Dat doet ze door met de jonge paarden mee naar buiten te gaan. Stikla is een heel ervaren paard met een prima conditie. Ondanks haar leeftijd (23) is ze topfit en houdt ze van bewegen.

Het ga je goed Stikla!

6 januari 2014 - De wilde pony!

Hieronder zie je een bladzijde uit De wilde pony, het nieuwste boek uit de serie Manege De Zonnehoeve. Ik heb het boek zelf nog niet gezien, maar bij Kluitman (de uitgeverij) krijgen ze altijd een ''vooruitexemplaar''. Zo kunnen ze zien hoe het eruit gaat zien.

De rest van de boeken is nog onderweg op de boot, en komt aan in de derde week van februari. Zo lang moeten jij en ik nog wachten... 

Deze bladzijde stond al op Twitter. Leuk!

5 januari 2014 - Prijsuitreiking schrijfwedstrijd

Vandaag was op het Vrijthof (een groot grasveld midden in het dorp) de prijsuitreiking van de verhalenwedstrijd. Ik zat in de jury, samen met Mr Darcy.

O nee, Mr Darcy was alleen maar mee voor de lol. Op de foto zie je de vriendinnen van Mr Darcy. Van links naar rechts: Assa, Yvonne, Stikla, Mr Darcy en ik.

3 januari 2014 - Mr Darcy met zijn nieuwe halster

2 januari 2014 - Tussen paddock en box

Degenen die mijn boeken gelezen hebben, weten dat ik geen fan ben van het op stal houden van paarden. Integendeel! Het is volledig tegengesteld aan waar een paard behoefte aan heeft, namelijk licht, frisse lucht, ruimte en gezelschap van andere paarden.

Ik denk dat het voor alle paarden het beste is als ze in een groepje kunnen leven in een weiland met een inloopstal.

Stallen zijn bedacht door mensen. Paarden die op stal staan, blijven schoner, en zijn altijd ''klaar om te gebruiken'': je hoeft niet eerst een kwartier door een modderig weiland te banjeren voordat je je paard op kunt zadelen. 

Voor paarden heeft een box bijna geen voordelen. Het enige voordeel dat ik zie is dat ze individueel gevoerd kunnen worden. Als je paarden in een groep houdt, gaat dat niet en is er altijd wel een te dik en een te dun. 

Een mooie tussenoplossing is de paddockbox. Dit is een box waarvan de voorkant open is. Aangrenzend aan de box is een zandbak (paddock) van ongeveer tien meter lang. Daardoor kan het paard wel apart gevooerd maar heeft hij wat meer bewegingsruimte. Ook zijn er buren aan elke kant, als het goed is. En overdag gaan ze allemaal samen in de wei. 

Op de foto hieronder zie je hoe een paddockbox er uit kan zien.