In het voorjaar van 2016 komen deze boeken die in 2015 zijn gemaakt uit.
15 december 2015 - Jip de mus
Inmiddels is ook het omslag klaar van het AVI E3 boekje Jip de mus. Het is een heel leuk boekje geworden met geweldig mooie tekeningen van Katrien van Schuylenburgh.
In februari komt Jip vanuit China naar Nederland. Nee, niet vliegend maar met de boot. Gelukkig maar!
28 november 2015 - Daar is Isa weer!
Ik geloof dat Isa niet bij me weg wil. De corrector had een aantal opmerkingen waar ik over na moest denken en dingen die ik moest veranderen. Dat was een paar dagen werk, maar leuk werk.
Niet leuk was dat er stukken in mijn tekst waren weggevallen, waarschijnlijk door iets technisch.
En nog minder leuk was dat Word om de tien minuten vastliep waardoor ik helemaal in de war raakte en niet meer wist wat ik nu wel en niet gedaan had. Gék werd ik ervan!
Toch heb ik de hele tekst -ik hoop dat het de goed is- vorige week woensdag ingeleverd. Nu is iemand van KLuitman ermee bezig, en eind van deze week komt de drukproef. Dan kan ik zien hoe de tekst eruit zal zien als hij gedrukt is. Ook is dat de aller, allerlaatste kans om er nog wat aan te veranderen.
En dan... gaan Isa, Omi, Jóhann en al mijn andere dierbare personages op reis naar China. In april komen ze terug, met een voor- en achterkant.
Ik hoop dat alles goed gaat. Ik heb nog nooit een boek gehad waarbij zoveel mis ging. Wel heb ik ooit een boek begeleid van iemand anders waarbij nóg meer mis ging. Dat boek is een enorm succes geworden, met vertalingen in het Duits, Engels, Spaans en Russisch. Dus!
20 november 2015 - Dag Isa!
Een paar maanden geleden had ik het manuscript over Isa en haar oma en opa voor de vijfde keer ingeleverd. Ik was er heel tevreden over en dacht dat het echt helemaal klaar was.
Totdat ik vorige week een mail kreeg van Paulien, een redacteur bij Kluitman. Zij had de tekst gelezen en vroeg me of ik het nog een keer wilde herschrijven. Oeps, dat was even schrikken!
Een paar dagen later kreeg ik mijn manuscript weer terug. Paulien had precies in de tekst aangegeven wat ze onduidelijk vond, wat niet klopte met de rest van het verhaal en wat haar opviel.
In eerste instantie moest ik erg aan het idee wennen, want ik dacht echt dat het boek nu toch eindelijk af was. Maar ik zag ook dat Paulien haar kritiek heel goed was. Dus heb ik alles waar ik mee bezig was uit mijn handen laten vallen en ben ik bijna een week dag en nacht bezig geweest met Isa.
Vanochtend heb ik het ingeleverd. Paulien gaat er vandaag en morgen naar kijken, en dan krijg ik het weer terug. Of niet, als ze het met alles eens is wat ik gedaan heb!
Ik moet er nog even aan wennen dat het boek weer ingeleverd is. Regelmatig moet ik aan bepaalde lastige stukjes denken, of vallen me weer nieuwe dingen in. Er zijn nog twee andere boeken waar ik nu aan zou kunnen werken, maar daar staat mijn hoofd nog niet naar.
Dat hoofd zit namelijk nog in IJsland, samen met Isa, Omi en Jóhann.
12 november 2015 - Flicka is verhuisd!
Flicka is verhuisd! Twee weken geleden geleden is ze samen met haar bete vriendin Muis een paar dorpen verderop gaan wonen. De nieuwe plek is maar een paar kilometer verderop en ligt echt supermooi: vlakbij het bos en dichtbij het dorp.
Er wonen nog drie andere IJslandse merries: Lif, Hekla en Frekja. Gelukkig vonden ze elkaar alle vijf meteen al heel aardig, daardoor konden ze al na een paar dagen samen in de wei. Na een week hebben we ze dag en nacht bij elkaar gezet, zodat ze ook in de paddock en de inloopstal samen konden staan.
Omdat de paddock wat klein was voor vijf paarden, is er een paddockparadijs gemaakt. Dat betekent dat er een pad loopt rondom de wei waar ze altijd kunnen lopen en scharrelen. Zo vinden ze altijd nog wel een graspolletje of ze nemen een hapje van een tak.
De eerste twee weken bleven Muis en Flicka de hele tijd bij elkaar, maar nu beginnen ze ook alleen rond te lopen, of samen met een van de andere merries. Yvonne en ik hebben het idee dat ze het wel gezellig hebben met zijn vijven!
1 november 2015 - Assa bij de Albert Heijn
Toen ik vorige week vrijdag toevallig bij de grote Albert Heijn in Tilburg was, zag ik opeens De dappere pony in het rek liggen!
Dat was nog eens een leuke verrassing.
27 oktober 2015 - Worstelen met Odin
Terwijl het ene boek van de Zonnehoeve bijna naar de drukker gaat, ben ik ondertussen alweer bezig met het volgende deel. Het tiende boek van De Zonnehoeve gaat over Odin, een dikke Fjord. Hij is van een vriendin van Carolien die geen tijd meer voor hem heeft.
Omdat het een fjord is, denkt iedereen dat hij lomp en drammerig is. Dat is niet zo -hij wil gewoon graag lopen! Tussen hem en Rowan klikt het eerst niet zo, maar na een tijdje gaan ze elkaar steeds aardiger vinden. (Ja inderdaad, de hoofdpersoon is dit keer een jongen -dat werd tijd!)
Hieronder zie je drie Fjorden van mijn vriendin Jannet. Van links naar rechts: Gimmi, Ilona en Tinus met de mooie ogen.
Het verhaal is in grote lijnen af, en nu ben ik alles aan het invullen. Voordat ik ga schrijven moet het namelijk helemaal kloppen. Uit ervaring weet ik dat dit de taaiste fase is.
Het verhaal klopt niet, ik heb geen idee hoe ik verder moet en ik vraag me af hoe ik het ooit voor elkaar moet krijgen. De ene dag schiet het goed op, en de andere dag zit ik muurvast. Zoals nu dus. Brrr!
Ik denk dat ik maar eens naar mijn pony ga. Die heeft namelijk altijd heel goede ideeën!
23 oktober 2015 - Een titel voor Storm
Sommige boeken krijgen bijna vanzelf een titel. De springpony was er zo een, over Rakki de Lewitzer pony die dol is op springen. Bij andere boeken is het wat moeilijker: het duurde een tijdje voordat we Vertrouwen in je paard hadden bedacht, of De trouwe pony.
Sommige titels zijn te moeilijk, zoals Een pony met pit. Het is een van mijn leukste boeken, maar ik merk vaak dat kinderen niet begrijpen wat de titel betekent. En dan laten ze het boek liggen.
Sommige titels zijn zo ontzettend grappig of goed, of passend, of alles tegelijk dat ik er elke keer met trots naar kijk. Denk bijvoorbeeld aan De lievelingspony. Dat is echt een geweldige titel! (Hij is bedacht door Annemarie Dragt van Kluitman)
Het verzinnen van een leuke, pakkende en originele titel voor het boek over Storm was heel erg lastig. Ik vond De bange pony mooi, maar dat vonden ze bij Kluitman te somber. Vervolgens hebben we wel tien titels verzonnen en weer weggegooid.
De ontembare pony bijvoorbeeld. Of De lieve pony. De wilde pony zou perfect passen, maar die titel was al gebruikt voor een ander boek. Pff!
Een titel die al vanaf het begin meedeed, was Pony in paniek. Dat was weer eens wat anders dan een titel die lijkt op De ... pony. We twijfelden echter of kinderen het woord paniek wel kenden. Ik heb het nagevraagd aan meesters en juffen en die wisten zeker dat dat wel goed zat.
Toch wisten we het nog niet zeker. Ik stelde voor om een uitroepteken achter Pony in paniek te zetten en toen klopte het opeens. De titel voor het boek over Storm wordt dus Pony in paniek!
Hierboven zie je een tekening uit het boek. Hier ontmoet Klaartje voor het eerst Storm. Naast hem staat Monty, de Dartmoor pony.
14 oktober 2015 - Daar gaat ze!
Vandaag heb ik het manuscript over Isa en haar oma ingeleverd. Huh?! zeg je misschien, dat was toch al eerder? Dat klopt. Dit is al de vijfde of zesde keer! Maar nu voor het laatst. Hoop ik. In elk geval komt het boek in februari 2016 uit, dus heel vaak kan het niet meer zijn.
Van al mijn boeken, ligt dit boek het dichtst bij mijn hart. Het gaat over een meisje dat alles dreigt te verliezen, IJslandse paarden, een geweldige oma, een onbekende opa en IJsland natuurlijk!
Hieronder zie je het omslag. Ik vind het prachtig!
De mooie foto is gemaakt door Zoë Wille.
De schitterende titel is verzonnen door Annemarie Dragt en Mariska Budding van uitgeverij Kluitman.
Even tellen, hoeveel maanden nog voordat het boek in de winkel ligt? Nog vier. Of vijf. Dat ligt eraan hoe lang de boeken onderweg zijn...
25 september 2015 - Een nieuwe kudde
Sinds een week staat Svali dag en nacht in de groep. Ik vond het best spannend hoe het zou gaan, omdat Flicka zo gevochten heeft met Svali. Tot mijn opluchting gaat het heel goed. Ze staan zelfs uit een hooibak te eten!
Van een groepje paarden zijn ze veranderd in een kudde: een groepje paarden met onzichtbare lijm ertussen.
23 september 2015 - Dyslexie
Goed nieuws voor alle kinderen met dyslexie! Vanaf nu is het tweede deel van Droompaarden, Het allerliefste veulen, ook verkrijgbaar in een dyslexie letter. Daardoor is het boek voor hen veel makkelijker te lezen.
De spetterende show (deel 1 van Droompaarden) is al langer verkrijgbaar in dit lettertype. Je kunt het boek bestellen bij je boekhandel of via internet. De prijs is € 12,50.
16 september 2015 - Horse Event!
Het afgelopen weekend was ik op het Horse Event, het grootste evenement voor paardengekken in Nederland. Dit jaar was het voor het eerst in Ermelo, op het terrein van de KNHS.
Ik was er zaterdag en zondag, in de stand van Media Boek Service. Het was verschrikkelijk druk, dus ik heb ontzettend veel kinderen gezien en gesproken. Oude fans, nieuwe fans, ouders, oma's...
Na twee dagen ben ik doodmoe, maar het is het toch altijd weer waard. Tot volgend jaar!
4 september 2015 - Horse Event
Op 11, 12 en 13 september vindt weer het Horse Event plaats. Het Horse Event is het grootste paardenevenement van Nederland met shows, clinics en heel veel kraampjes. Dit jaar is het Horse Event niet meer in Deurne, maar in Ermelo (op de Veluwe).
Ik ben twee dagen aanwezig in de stand van Media Boek Service. Je kunt met me praten over mijn boeken, je kunt met me op de foto en ook kun je boeken kopen waar ik dan wat leuks in kan schrijven.
(Dit is een van de kaarten die ik bij me heb...)
Ook heb ik allerlei leuke spullen bij me: kaarten, boekenleggers en zelfs bedeltjes! Het zijn bedeltjes van Amoroso, de prachtige Spaanse hengst uit het eerste deel van Droompaarden: De spetterende show.
Je kunt de bedeltjes aan oorbellen hangen of aan een ketting. Of aan het hoofdstel van je pony... Tot dan!
3 september 2015 - BOE!
De afgelopen weken ben ik bezig geweest met een nieuw AVI-boekje op E3 niveau. Het gaat over Pien en Aaf, twee koeien die naast een golfbaan wonen.
Daar komen vaak twee vervelende mannen, die hen pesten en het weiland van hen af willen pakken. Op een mooie dag slaan de mannen hun dure gouden bal tegen een van de koeien aan. En wat er dan gebeurt...
Een heel leuk ander AVI E3 boekje over koeien is Joehoe ik ben geen koe, van Erik van Os en Elle van Lieshout. De geweldige tekeningen zijn van Mark Janssen. Ontzettend grappig!
2 september 2015 - Onrust in de paddock
In de wei gaat het nog steeds heel goed met het nieuwe groepje, maar in de paddock lukt het nog niet. Svali vindt het spannend, en Flicka is inmiddels bang voor hem, dus werd er al heel snel weer gevochten en gerend.
Voorlopig staat Svali dus nog even in zijn eigen paddock. Die paddock grenst aan de andere paddock, en het is leuk om te zien dat ze vaak bij elkaar staan. Het ziet er zo vredig uit dat je denkt dat ze best samen kunnen staan -maar dat is dus (nog) niet het geval...
Svali vond ook de rest van de paddock eng, dus dat gaat zijn baasje hem de komende week laten zien. Zonder andere paarden erbij.
31 augustus 2015 - Rust op de wei
Sinds een paar dagen lopen Muis, Flicka, Rodi en Svali samen in de wei. Het gaat heel goed. Er wordt niet gerend, geschreeuwd of getrapt. In plaats daarvan staan ze rustig met zijn allen te eten.
Dat is fijn! (Op de foto zie je links Svali, daarachter Muis, in het midden staat Flicka en rechts staat Rodi.)
De komende dagen gaan we proberen of het ook lukt om ze samen in de paddock te laten. Eerst 's middags, en als dat goed gaat de hele dag. Ik hoop dat het lukt, want Svali wil graag bij de kudde.
27 augustus 2015 - Dag Svali!
Sinds bijna twee weken staat er een nieuwe IJslanderruin bij onze kudde. In het begin kon Flicka zijn bloed wel drinken, maar inmiddels is ze een stuk rustiger.
Dat komt ook omdat Svali een aardige jongen is. Net zoals de rest van onze kudde is het een IJslander. Hij is heel groot en heeft een prachtige rode voskleur. Samen met een bles en roomgele manen en staart ziet hij er heel knap uit. Gelukkig vindt Flicka dat inmiddels ook!
26 augustus 2015 - Tea tree olie
De afgelopen week heeft Flicka flink gevochten met de nieuwe ruin in de kudde. Op haar hoofd en op haar hals had ze nogal wat wondjes, en vooral op haar hoofd zag het er akelig uit.
Door het warme weer zaten er telkens groepen vliegen op. Bah!
Door vliegen kunnen wonden gaan ontsteken en dat wil ik al helemaal niet. Om dat voorkomen druppelde ik er meerdere malen per dag wat tea tree olie op. Tea tree olie is afkomstig van de theeboom uit Australië.
Tea tree olie zorgt er niet alleen voor dat de wond niet gaat ontsteken, maar het houdt ook nog eens de vliegen weg. Die vinden tea tree olie net zo stinken als ik!
Tea tree olie kun je kopen bij de drogist. Een flesje kost ongeveer 10 euro.
23 augustus 2015 - De scholen zijn weer begonnen!
Ik kan merken dat veel kinderen alweer naar school gaan. Niet alleen omdat ze buiten fietsen om half negen, maar vooral omdat ik weer mails krijg van kinderen die een boekbespreking of spreekbeurt gaan houden.
De meeste dingen over mij en mijn boeken kun je vinden op deze website, maar niet alles natuurlijk! Dus als je vragen hebt, stuur dan een mail aan: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Ook heb ik leuke boekenleggers, stickers en kaarten om uit te delen. En vanaf morgen heb ik ook wat beeldjes van Droompaarden die over zijn!
14 augustus 2015 - Trap op -en trap af!
Nadat Flicka een paar keer de trap opgelopen was bij de bibliotheek (vijf treden, en bovenop een metalen plaat als extra moeilijkheidsfactor) vond ik dat ik wel kon proberen om ook naar beneden te lopen.
Als ze het niet durfde was het ook goed: dan probeerden we het over een tijdje gewoon opnieuw. Flicka aarzelde even, rook, keek naar beneden en liep toen naar beneden. Ik was een beetje verbaasd, maar ook erg trots.
Wat is het toch een geweldige pony!
9 augustus 2015 - Flicka kan traplopen!
Hieronder zie je Flicka en mij tijdens een wandeling, op weg naar huis.
Een paar weken geleden liep ik met Flicka naar de bibliotheek. Schuin daarvoor is een trap van zes treden met aan de bovenkant een metalen plaat. Ik ben daar heel wat keren met Mr Darcy geweest, maar die peinsde er nog niet over om ook maar een treetje op te lopen.
Dus liet ik Flicka rustig eraan ruiken, zonder te verwachten dat ze naar boven zou lopen. Maar dat deed ze wel! In een vloeiende beweging liep ze naar boven.
Gisteren waren we er weer. Ze keek er heel even naar en liep toen heel snel de trap op. Zo snel dat ik haar nauwelijks bij kon houden!
Ik was natuurlijk weer heel erg trots op mijn mooie meisje! Binnenkort gaan we oefenen met naar beneden lopen.
8 augustus 2015 - Boeken bestellen!
In de boekhandel of de speelgoedwinkel hebben ze meestal alleen de laatste delen van Manege De Zonnehoeve en Droompaarden. Maar je kunt nog steeds alle delen bij hen bestellen! Dan zijn ze een paar dagen later binnen en kun je ze afhalen.
Als je dat niet handig vindt, of niet in de buurt woont van een boekhandel of speelgoedwinkel, kun je mijn boeken ook bestellen via internet. Dat kan bijvoorbeeld bij www.bol.com of bij www.mediaboek.nl Betalen is eenvoudig met je bankrekeningnummer. Vaak heb je het boek dan de volgende dag al in huis!
5 augustus 2015 - Op naar het Kruidvat!
Sinds afgelopen week kun je bij het Kruidvat de pocketuitgave kopen van 'De stoere pony' voor maar € 2,99!
Ook andere boeken van uitgeverij Kluitman kun je daar nu kopen, zoals Heksje Lily en Koen Kampioen.
24 juli 2015 - Vakantie!
Dit jaar heb ik een wel heel bijzondere vakantie gehad: ik ben met mijn dochter naar IJsland geweest. Ik ben al eerder geweest in 2001, en vanaf het moment dat ik in Nederland was, wilde ik weer terug. Door mijn verhalen wilde mijn dochter ook mee. Het heeft 14 jaar geduurd, maar toen was het zover!
We hebben een geweldige reis gehad. In tegenstelling tot 14 jaar geleden, was het prachtig weer. Daardoor hebben we heel veel kunnen bekijken. Het is moeilijk te zeggen wat ik het mooiste vond. Er waren zoveel mooie dingen!
Waarschijnlijk was het toch ons bezoek aan het eiland Flatey en de excursie naar het binnenland. Flatey speelt een belangrijke rol in het boek over IJsland dat in 2016 uitkomt. Het is een piepklein eiland aan de westkust van IJsland. Ik had heel veel filmpjes en foto''s bekeken, maar in het echt was het toch weer anders.
Veel kleiner, om te beginnen. Maar de sfeer was precies zoals ik dacht, en het eiland paste perfect bij de persoon die er woonde.
De excursie naar het binnenland was ook geweldig. Eindeloze leegte, zwart zand, en gekleurde bergen met strepen sneeuw. Heel indrukwekkend!
24 juni 2015 - Winnaar fotowedstrijd bekend!
Zoals jullie misschien wel weten, heb ik een boek geschreven over een meisje dat samen met haar oma naar IJsland gaat. Daar gaan ze op zoek naar een onbekend familielid. En natuurlijk komen er paarden voor in het boek. Heel veel paarden!
Voor de voorkant van dat boek waren we op zoek naar een mooie foto van een meisje en een IJslands paard. Daarvoor hebben we een fotowedstrijd georganiseerd. Er waren heel veel inzendingen en het was moeilijk om de beste en meest geschikte foto te kiezen.
Om te beginnen moet het natuurlijk een mooie foto zijn. Scherp, helder en met het onderwerp goed in beeld.
Daarnaast moet het een foto zijn die kinderen aanspreekt.
En voor een omslag is het leuk als een foto wat extra''s heeft.
De winnende foto zie je hieronder. Het is een foto waar je blij van wordt!
Hij is gemaakt door Zoë Wille, uit Castricum. Zoë is pas vijftien, dus dat maakt het extra leuk.
15 juni 2015 - Emma 6
Afgelopen week heb ik het zesde deel van Droompaarden afgeschreven. Soms dacht ik dat het een waardeloos boek was, andere keren dat dit het beste boek was dat ik ooit geschreven had.
Zo gaat het altijd :)
Ik heb het manuscript naar een aantal vriendinnen gestuurd die het leuk vinden om de eerste versie te lezen, en hoop dat ze nog goed commentaar hebben.
Zoals: op bladzijde 6 staat dat Glenn (de dartmoorpony waar het boek over gaat) bruin is, en op bladzijde 44 is hij zwart. Of: hoe kan het dat Teuntje er al is en Emma nog niet. Of: wat raar dat niet iemand met de auto de bekers is gaan halen.
Daar ben ik meestal heel blij mee! Soms niet: in dat geval weet ik niet hoe ik het op moet lossen. Maar ook dat is tot nog toe altijd goed gekomen!
8 juni 2015 - Flicka in zomervacht
Flicka heeft nu weer een heel andere kleur dan in de winter of in het voorjaar. Maar ze is nog steeds prachtig!
5 juni 2015 - Voorjaar!
Het is weer voorjaar, dus worden er weer allerlei veulens geboren en zijn er nieuwe veulens in de maak. Bij mijn vriendin Louwke werd een prachtig zwart IJslands hengstveulen geboren.
En Fjara, de IJslandse merrie die van mij is geweest en die model staat voor Assa, staat nu bij een jonge hengst, Eyvindur. Eyvindur is groot en stoer, maar Fjara was weinig van hem onder de indruk. Ze joeg hem alle kanten op en sloeg hem flink met haar achterbenen.
Na een dag had Eyvindur in de gaten dat je merries beleefd moet behandelen en sindsdien gaat het goed. Zoals je kunt zien, hebben Fjara en Eyvindur allebei een heel bijzondere kleur: Fjara is een wildkleur koffievos en Eyvindur een zilverappel zwarte. Wat voor kleur het veulen zal hebben, wordt een grote verrassing...
26 mei 2015 - Bij een boekhandel in Middelburg
...zag mijn vriendin Maya een van mijn boeken op de toonbank liggen. Wat een prachtige toonbank. En wat een leuk boek!
23 mei 2015 - Chaperonne Flicka
Vroeger moesten meisjes een oppas meenemen als ze uit gingen. Die moest erop letten dat ze niet met jongens zouden zoenen. Zo''n oppas werd een chaperonne genoemd.
Flicka is de chaperonne van Muis en Assa. Die zijn allebei hengstig, maar mogen van Flicka niet bij Rodi in de buurt komen. Ondertussen staat ze zelf vol overgave onder de staart van de merries te ruiken en slaakt gilletjes. En als ze ziet dat Muis zich door Rodi wil laten dekken, rent ze erop af en jaagt Rodi weg.
Ik denk dat Flicka op merries valt.
23 mei 2015 - Toverbal Flicka
Tot mijn verrassing kwamen er tijdens de verharing naar de zomervacht een duidelijke aalstreep en zelfs wildstreepjes op Flicka''s benen tevoorschijn.
Naarmate de verharing verder vordert en ze steeds meer zomervacht krijgt, zijn ook de aalstreep en de wilstreepjes op haar benen minder zichtbaar. Wel heeft ze nog steeds tweekleurige manen, donkere randen om haar oren en een lichte binnenkant.
Ze heeft inmiddels een prachtige lichtbruine kaneelkleur met lichtere plekken op de buik, tussen de achterbenen en op haar borst en snoet.
Haar onderbenen zijn nog steeds niet zwart, maar een beetje beige. Alles bij elkaar heeft ze dus een heel bijzondere kleur en is ze elk seizoen anders. Leuk!
21 mei 2015 - Aan alle juffen en meesters
Een paar weken geleden was ik in groep 3/4 om voor te lezen uit het verhaal over Jip het musje, en om wat te vertellen over mijn boeken.
Terwijl ik zat voor te lezen, ging de juf wat anders doen. Daardoor gaf ze niet alleen ongewild de kinderen de boodschap dat het niet interessant was om te luisteren naar wat ik zei, maar had ze ook niet in de gaten dat een jongetje zijn buurman van de stoel afduwde, een meisje op tafel ging zitten en een groepje jongens met elkaar ging kletsen.
Toen ik klaar was, beklaagde ze zich over de slechte luisterhouding van de kinderen. Ik antwoordde dat het ook niet meehielp dat zij zelf iets anders was gaan doen.
Dus, lieve juffen en meesters, als jullie een kinderboekenschrijver in de klas krijgen, geef dan zelf het goede voorbeeld en doe mee!
(PS: gelukkig vonden de meeste kinderen het een leuk verhaal en zaten ze geboeid te luisteren...)
20 mei 2015 - Buiten- en binnenkant
Zoals jullie misschien weten, heb ik een ziekte waardoor ik niet meer kan rijden of mennen. Daarom ga ik met mijn pony wandelen, of ik longeer haar.
Op sommige dagen is ook dat teveel en ga ik op een klapstoeltje in de uitloop zitten.
Ik doe net als de pony''s mijn ogen dicht en denk helemaal nergens aan. In uit, in uit adem ik en word lucht, zand en pony. Niets is nog belangrijk.
Daarna ga ik altijd helemaal opgefrist naar huis.
Balen!
Doordat mijn site gehackt is, is alles verdwenen dat voor 21 mei stond. GRRRR!!!
26 mei 2015 - Bij een boekhandel in Middelburg
...zag mijn vriendin Maya een van mijn boeken op de toonbank liggen. Wat een prachtige toonbank. En wat een leuk boek!
23 mei 2015 - Chaperonne Flicka
Vroeger moesten meisjes een oppas meenemen als ze uit gingen. Die moest erop letten dat ze niet met jongens zouden zoenen. Zo\'n oppas werd een chaperonne genoemd.
Flicka is de chaperonne van Muis en Assa. Die zijn allebei hengstig, maar mogen van Flicka niet bij Rodi in de buurt komen. Ondertussen staat ze zelf vol overgave onder de staart van de merries te ruiken en slaakt gilletjes. En als ze ziet dat Muis zich door Rodi wil laten dekken, rent ze erop af en jaagt Rodi weg.
Ik denk dat Flicka op merries valt.
23 mei 2015 - Toverbal Flicka
Tot mijn verrassing kwamen er tijdens de verharing naar de zomervacht een duidelijke aalstreep en zelfs wildstreepjes op Flicka\'s benen tevoorschijn.
Naarmate de verharing verder vordert en ze steeds meer zomervacht krijgt, zijn ook de aalstreep en de wilstreepjes op haar benen minder zichtbaar. Wel heeft ze nog steeds tweekleurige manen, donkere randen om haar oren en een lichte binnenkant.
Ze heeft inmiddels een prachtige lichtbruine kaneelkleur met lichtere plekken op de buik, tussen de achterbenen en op haar borst en snoet.
Haar onderbenen zijn nog steeds niet zwart, maar een beetje beige. Alles bij elkaar heeft ze dus een heel bijzondere kleur en is ze elk seizoen anders. Leuk!
21 mei 2015 - Aan alle juffen en meesters
Een paar weken geleden was ik in groep 3/4 om voor te lezen uit het verhaal over Jip het musje, en om wat te vertellen over mijn boeken.
Terwijl ik zat voor te lezen, ging de juf wat anders doen. Daardoor gaf ze niet alleen ongewild de kinderen de boodschap dat het niet interessant was om te luisteren naar wat ik zei, maar had ze ook niet in de gaten dat een jongetje zijn buurman van de stoel afduwde, een meisje op tafel ging zitten en een groepje jongens met elkaar ging kletsen.
Toen ik klaar was, beklaagde ze zich over de slechte luisterhouding van de kinderen. Ik antwoordde dat het ook niet meehielp dat zij zelf iets anders was gaan doen.
Dus, lieve juffen en meesters, als jullie een kinderboekenschrijver in de klas krijgen, geef dan zelf het goede voorbeeld en doe mee!
(PS: gelukkig vonden de meeste kinderen het een leuk verhaal en zaten ze geboeid te luisteren...)
20 mei 2015 - Buiten- en binnenkant
Zoals jullie misschien weten, heb ik een ziekte waardoor ik niet meer kan rijden of mennen. Daarom ga ik met mijn pony wandelen, of ik longeer haar.
Op sommige dagen is ook dat teveel en ga ik op een klapstoeltje in de uitloop zitten.
Ik doe net als de pony\'s mijn ogen dicht en denk helemaal nergens aan. In uit, in uit adem ik en word lucht, zand en pony. Niets is nog belangrijk.
Daarna ga ik altijd helemaal opgefrist naar huis.
Winston Churchhill, een Engels politicus zei het al: De buitenkant van een paard is goed voor de binnenkant van een mens.
En zo is het maar net!
18 mei 2015 - Emma!
Nu Isa op reis is met haar Omi naar uitgeverij Kluitman in Alkmaar, ben ik weer aan een volgende Droompaarden begonnen.
Nou ja, begonnen... Ik heb het boek half af. Zes weken geleden ben ik ermee gestopt en sindsdien heb ik er niet meer naar gekeken.
Ik begon vol verwachting aan hoofdstuk 1. Wat een leuk boek! Snel las ik de andere hoofdstukken.
Tot mijn grote teleurstelling stopte het opeens na een klein stukje in hoofdstuk 6. En dat terwijl ik net zo nieuwsgierig was hoe het verderging!
Dat klinkt misschien heel raar, maar het werkt echt zo. Dus toen ben ik maar weer opnieuw begonnen. Nee, niet met schrijven: eerst moet ik weer nakijken wat er allemaal gaat gebeuren in dit hoofdstuk, en ik moet de personages weer leren kennen.
Dat is best een klus. Uit ervaring weet ik dat het me vast wel weer gaat lukken, maar op dit moment lijkt dat nog heel ver weg!
13 mei 2015 - Afscheid
Na ruim anderhalf jaar ga ik over een paar dagen afscheid nemen van een boek en de hoofdpersonen daarin. Er is geen ander boek waar ik zoveel werk aan heb gehad, en geen ander boek dat me zoveel frustratie heeft opgeleverd.
En nu is het bijna klaar. Over een paar dagen ga ik het voor de derde keer inleveren. Ik heb er de laatste maanden weer intensief aan gewerkt. De hoofdpersonages nog duidelijker gemaakt, de gevoelens en gebeurtenissen nog meer in evenwicht gebracht en de laatste onlogische dingen eruit gehaald.
Ik heb zelfs de hoofdpersoon weer een nieuwe naam gegeven. Vanaf het begin was ik niet helemaal tevreden over de naam die ik had bedacht. Pagina\'s vol namen had ik, maar geen naam was helemaal goed. Nu wel. Kort, gewoon maar toch bijzonder, passend bij de persoon en als bonus ook nog een verbinding met die andere hoofdpersoon.
Afgelopen week had ik geen zin meer om aan het boek te werken, ik begon het zat te worden. Dat is een duidelijk teken dat het (bijna) klaar is. Morgenochtend lees ik het nog een keer door en dan stuur ik het op naar de uitgeverij. Goede reis Isa!
11 mei 2015 - Zal ik je even helpen?
Onze wei grenst aan een ander weiland waar twee jonge warmbloedmerries lopen: Cherie, een bruine en Cassandra, een vos met een bles. Sinds een paar dagen was het lint naar de wei open, zodat de merries uit hun paddock konden lopen en gras konden eten.
Cherie was meteen de wei ingerend, maar Cassandra durfde niet. Ze stond stokstijf stil en zette geen voet in de wei.
Mijn vriendin Lilianne en ik wilden Cassandra helpen. Lilianne ging naar haar toe en probeerde haar aan het halster de wei in te leiden. Het grappige was dat Cherie meteen aankwam en mee ging helpen. Ze ging naast Cassandra staan en deed voor hoe het moest.
Tot dan toe had Cherie gewoon in de wei gelopen, maar het was net alsof ze wist wat er aan de hand was en haar best deed om Cassandra duidelijk te maken dat het helemaal niet eng was.
Na een tijdje is Lilianne gestopt omdat het niet lukte om Cassandra ervan te overtuigen dat het gras niet gevaarlijk was. We gingen verder met uitmesten en zagen hoe Cherie weer naast Cassandra ging staan en gras ging eten vanuit de paddock.
Cassandra ging meedoen. Eerst heel aarzelend, en daarna steeds enthousiaster. We zagen dat ze zover reikte als ze kon, zonder de wei in te gaan, maar uiteindelijk heeft ze toch de stap gezet.
Eenmaal in de wei was ze zo opgewonden dat ze met haar staart in de lucht rond ging draven. We hebben geen idee wat ze nou zo spannend vond. Was het de overgang van stenen naar gras? Iets met licht? Of nog wat anders?
Een paar dagen erna heeft Lilianne onderstaande foto gemaakt...
1 mei 2015 - Paardjes pesten
Op vakantie in Oostenrijk zag ik een ruin die het leuk vond om de andere paarden in zijn kudde een beetje te plagen. Hij liet ze rondjes lopen, achteruit gaan of een paar passen vooruit doen en dat alles door alleen maar te kijken of zelf een paar pasjes te zetten. Ik zag hem bijna grijnzen terwijl hij het deed.
Flicka heeft er ook een handje van. Gisteren liet ze haar vriendinnen Assa en Muis niet bij de drinkbak of zo lang als zij, Flicka, dat wilde. Of ze stuurde hen de andere kant op en ging voor de drinkbak staan als ze terug kwamen. Daar hoefde ze ook maar weinig voor te doen: even kijken of een pasje voor of achteruit was genoeg.
En toen mevrouw Flicka vond dat er genoeg gedronken was, stuurde ze iedereen naar de stal om uit te rusten.
Uit te rusten waarvan? Van gras eten natuurlijk! Dat is namelijk héél vermoeiend!
27 april 2015 - Slimme Flicka!
De laatste vier pony\'s die ik gehad heb, hadden allemaal geen ervaring met automatische drinkbakken. Dit zijn drinkbakken die zich vullen met water als het paard op een klepje drukt in de bak. Als de drinkbak volloopt, maakt dat een zuigend geluid.
Mr Darcy vond het maar eng! Bovendien had hij als nadeel dat hij niet vanzelf met zijn neus tegen het klepje aankwam, omdat hij een heel klein hoofd had. Bij andere paarden gebeurt dat automatisch als ze een beetje water drinken. Ik ben eindeloos met hem bezig geweest om hem aan het ding te laten wennen.
Flicka heeft het helemaal zelf gedaan. Ze is niet bang en ze is slim, dus dat was zo gepiept! Ze keek wat de andere paarden deden en deed ze toen na. Knappe meid!
17 april 2015 - Randver
Afgelopen week kreeg ik een mail van mijn vriendin Marja of ik wilde stemmen op Randver. Randver doet namelijk mee aan de verkiezing \'Het leukste oude paard van Nederland\'. Ik ken Randver persoonlijk. Al jaren!
Randver wordt dit jaar 40. Dat is ongelooflijk oud voor een paard! Hij ziet er nog steeds fantastisch uit, heeft een mooie vacht en nog steeds een dieprode kleur. Op de foto kun je zijn mooie hoofd zien. (Foto: Marja van Run.)
Natuurlijk heb ik op hem gestemd! Wil jij ook op Randver stemmen? Dat kan hier: http://hetleuksteoudepaard.nl/paard/marja-van-run-randver/
15 april 2015 - Boekbespreking!
De laatste tijd krijg ik weer veel vragen van kinderen voor een boekbespreking of spreekbeurt. Volgens mij kun je bijna alles op mijn site vinden, maar voor sommige kinderen is het toch best moeilijk.
Mijn leeftijd staat bijvoorbeeld bij Gertrud Jetten, en dan klikken op Weetjes. Daar staat het helemaal onderaan. Verder kun je van alles over mij vinden bij Over mij (ook op de Gertrud Jetten pagina).
Informatie over Droompaarden vind je bij Droompaarden, informatie over de boeken en de pony\'s van De Zonnehoeve staat op de site van De Zonnehoeve.
Veel kinderen vragen of ik wat speciaals wil vertellen over het boek dat zij hebben uitgekozen. Iets dat verder niemand weet. Dat staat natuurlijk niet op de site!
Daarvoor moet je mij inderdaad mailen. Ik doe mijn best om jullie allemaal antwoord te geven! Als je niet binnen een week antwoord hebt, mail dan nog een keer.
Mijn mailadres is: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
12 april 2015 - Equiday
Gisteren was ik bij Equiday, een groot paardenevenment in Ermelo (op de Veluwe). Hier komen alleen maar trainers en ruiters die op een paardvriendelijke manier rijden en trainen, en dat was te merken!
Nog nooit eerder heb ik op een evenement zulke tevreden en ontspannen paarden gezien en zulke aardige mensen ontmoet.
Ik stond er met een stand om mijn boeken te laten zien (en verkopen) en met kinderen te praten. Sommige kinderen kenden al mijn boeken en pakten meteen het nieuwste deel, anderen hadden nog nooit van mijn boeken gehoord.
Een meisje wilde dolgraag mijn enige exemplaar van Echte paardenliefde kopen.Dit boek is namelijk uitverkocht en komt in juli pas weer binnen. Ik moest even slikken, maar heb het toch maar gedaan.
Wie ook langs kwam, was Nicolle Christiaanse. Zij is de schrijfster van De bleshof serie én van Choco het minipaardje. Samen hebben we gezellig onze naam op de posters van Droompaarden gezet.
(Rechts in beeld zie je het laatste exemplaar van Echte paardenliefde. Gelukkig mocht het tot vijf uur blijven staan...)
8 april 2015 - Verbouwen!
Rondom ons huis wordt druk verbouwd en ingericht. Niet door ons, maar door vogels!
In de prachtige nestkast voor drie mussenfamilies is een koolmees bezig en in de nestkast voor een koolmezenfamilie is -gelukkig- ook een koolmees bezig. Of is het dezelfde?
In elk geval wordt er druk tegen de wanden getikt en het lijkt erop alsof ze de ingang proberen te veranderen.
Voor de stoffering (vloerbedekking, gordijnen etc.) zorgt Flicka: elke dag als ik naar de wei ben geweest kom ik terug met handenvol paardenhaar. Als ik dat op de grond leg, is het in een mum van tijd verdwenen!
6 april 2015 - Mattheus Passie
Een van de allermooiste muziekstukken vind ik de Mattheus Passie. Het is een drie uur durend werk voor twee koren, twee orkesten en zangers. Johann Sebastian Bach schreef het in de achttiende eeuw.
Het stuk is dus al meer dan 200 jaar oud. Het gaat over een belangrijk bijbelverhaal, maar eigenlijk is het gewoon een verhaal over verraad, afscheid nemen, vriendschap, verdriet en trouw. Daardoor is het ook voor ons nog interessant.
Dit jaar speelde mijn dochter Rosa voor het eerst de solo\'s op de viola da gamba. Dit zijn razend moeilijke stukken en ik vond het dan ook best spannend. Gelukkig ging het heel goed!
Hier zie je Rosa met haar viola da gamba. Voorop het hoofdje van de gamba zit een mooie edelsteen die schittert als het licht erop valt. Rosa heeft haar instrument geleend van het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.
3 april 2015 - Arme, arme Emma
In dit deel van Droompaarden raakt Espresso gewond. Espresso is Emma\'s droompaard. Ze is helemaal gek op hem en als ze hem met een heftig bloedend been in de wei vindt, is ze natuurlijk hevig van streek.
Het koste me veel moeite om dit te schrijven. Ik heb het zelfs een paar dagen uitgesteld omdat ik het zo zielig voor Emma vond. En voor Espresso natuurlijk!
Ik weet hoe het voelt als je aankomt bij de wei en ziet dat er iets helemaal, helemaal mis is met je pony.
Ik ga hier nog niet vertellen hoe het afloopt natuurlijk, dat zie je straks wel. Wanneer dat straks is? Oeps, pas over anderhalf jaar...
1 april 2015 - Emma 6
Inmiddels ben ik echt begonnen aan een nieuw deel van Droompaarden! De afgelopen weken had ik er totaal geen zin in. Ik vroeg me al af of ik het plezier in de serie verloren was, maar dat is gelukkig niet waar. Ik was gewoon met teveel boeken tegelijk bezig!
Maar inmiddels is de eerste versie van de Duitse vertaling van Omi & ik af, heb ik de Nederlandse versie nog een keer goed onderhanden genomen, heb ik Storm de exmoorpony ingeleverd (de nieuwe Zonnehoeve) en het verhaal over Jip de mus helemaal afgemaakt.
Daardoor is er eindelijk ruimte gekomen voor Emma. In dit deel gaat het ook weer over muziek. Emma\'s moeder is immers violiste en hier studeert ze het tweede vioolconcert van Prokofiev in. Emma vindt het maar herrie. Ze wordt er gek van!
Ik niet. Integendeel! Inmiddels heb ik op Youtube een uitvoering gevonden waarbij je de partituur kunt bekijken. Zo kan ik noot voor noot volgen wat de violist speelt. Geweldig!
(In een partituur staan alle muzieknoten in bolletjes op lijntjes, net als woorden op regels. Je kunt een partituur vergelijken met een boek: een muzikant leest de partituur en weet dan welke noten hij moet spelen.)
Hieronder kun je een stukje lezen uit hoofdstuk 1:
Meestal vond Emma de muziek die haar moeder speelde wel mooi, maar dit was verschrikkelijk. Het klónk niet eens meer als muziek! De viool krijste, snerpte en gilde. Het klonk alsof hij het elk moment kon begeven.
Emma stopte haar vingers in haar oren en rende naar boven. Teuntje rende achter haar aan.
1 april 2015 - Een Chinese Zonnehoeve
Afgelopen nacht heb ik gedroomd dat De Zonnehoeve vertaald zou gaan worden in het Chinees. Ik vroeg me af hoe dat eruit zou zien, al die onbegrijpelijke tekens op de bladzijden!
Ook vroeg ik me af of ze woorden als uitloop, slofteugels en wolfstandjes zouden kunnen vertalen. Gelukkig/jammer genoeg hoef ik daar niet over na te denken, want de Zonnehoeve wordt helemaal niet vertaald in het Chinees.
(Voor zover ik weet dan: op dit moment is de kinderboekenbeurs bezig in Bologna en het kan zomaar gebeuren dat een Chinese uitgever vandaag een gesprek heeft met iemand van uitgeverij Kluitman en helemaal weg is van de boeken...).
Er is wel ander leuk nieuws: binnenkort kun je een paperback uitgave van Manege De Zonnehoeve kopen bij het Kruidvat. Dat dan weer wel!
31 maart 2015 - Storm!
Vandaag was het windkracht 7 hier. Krakende bomen, dubbelgevouwen takken en heel veel kapot gewaaide stroomlinten. Toch ben ik met Flicka gaan wandelen. En het ging prima!
Flicka maakte het helemaal niks uit. Het enige wat ze niet fijn vond, was met haar hoofd tegen de wind in lopen. Na een korte aarzeling hebben we zelfs de parkeergarage bekeken onder de bibliotheek. Heeeeel interessant!
Onderweg was ze geen moment bang of nerveus. Wat een bijzondere pony!
28 maart 2015 - Flicka en de tandarts
Een paar maanden geleden is Flicka voor het eerst naar de tandarts geweest. Toen leek alles prima, maar een paar weken daarna begon ze proppen te maken. Proppen zijn half gekauwde stukken hooi die lijken op proppen papier (maar dan in het groen). Helaas zijn proppen altijd een teken dat er iets mis is.
Toen de tandarts weer kwam, werd al snel zichtbaar wat er aan de hand is: tussen alle kiezen in de onderkaak zaten smalle spleten. Tussen die spleten gaat voer zitten en dat drukt op het tandvlees. Met elke kauwbeweging wordt er meer voer tussen geperst en na een tijdje wordt het voer het tandvlees in geduwd. Dit doet natuurlijk flink pijn!
Op deze foto zie je de spleet (diastema genoemd) waar voer in vast zit. Foto: Paardenkliniek De Veluwe.
Gelukkig heb ik -of beter gezegd Flicka- een fantastische tandarts. Chris Hannes is een echte specialist op het gebied van paardengebitten. Samen met een paar andere paardentandartsen heeft hij een methode gevonden om dit probleem aan te pakken.
Als eerste wordt alles heel goed schoon gemaakt. Met het blote oog is dat moeilijk te zien, en Chris gebruikt dan ook een kleine camera om in de mond te kijken. Dat wordt dan zichtbaar op een scherm.
Als de kiezen helemaal schoon zijn, stopt hij met een spuitmondje (zoiets waar je slagroom mee op een taart spuit, maar dan een stuk kleiner) een soort pasta tussen de tanden. Deze pasta wordt snel stevig.
Hierdoor kan er geen nieuw voer tussen de tanden geperst worden en gaan de spleten dicht. Paardenkiezen moeten namelijk heel dicht tegen elkaar staan. Om dit nog verder te bevorderen, worden de kiezen aan de bovenkant gevijld.
Alles bij elkaar een hele operatie! Chris was ruim een uur bezig om alle spleten op te vullen. Omdat de pasta na een aantal weken eruit valt, moet de hele behandeling over een paar maanden weer opnieuw: net zolang totdat alle spleten dicht zijn en de kiezen muurvast tegen elkaar aan staan.
Op deze foto zie je Chris aan het werk.
Je snapt waarschijnlijk wel dat Flicka deze hele behandeling niet vrijwillig heeft ondergaan! Het verwijderen van alle restjes voer is best pijnlijk en het aanbrengen van de pasta is een heel precies werkje. Daarom kreeg ze een kalmeringsmiddel.
Deze behandelmethode is nog vrij nieuw, maar de resultaten zijn geweldig. Als je hier niets aan doet, worden de gaten in het tandvlees steeds groter en kan het paard niet meer eten. Vroeger gingen deze paarden al jong naar de slager...
Kijk ook eens op de website van Chris Hannes: hier vind je veel informatie over het gebit van paarden. http://www.hanneschris.be
{terug}
25 maart 2015 - Woordje erbij - en woordje eraf
Het boekje over Jip het musje bevat 1800 woorden. Dat is bijna niks voor een boek. Toch zitten er in die 1800 woorden negen hoofdstukken, en heel veel zinnen van maximaal acht woorden lang.
Je zou zeggen dat je aan zo weinig tekst, weinig werk hebt. Niets is minder waar!
Ik weeg en wik eindeloos. Woordje eraf, woordje erbij. Zinnen weg, zinnen terug. En dat alles drie keer per zin.
Je snapt dat op die manier zo\'n boekje onderhand net zoveel werk is als een boek van 18.000 woorden!
(De boeken over manege De Zonnehoeve zijn tussen de 17.500 en de 18.000 woorden...)
{terug}
24 maart 2015 - Flicka
Flicka is nu twee maanden bij mij. Dat is nog heel kort, maar het lijkt al veel langer! Ze is al een stuk beter gewend, gelukkig.
In het begin was ze heel vervelend tegen de andere pony\'s. Ook was ze heel brutaal tegen mij en andere mensen.
Inmiddels gedraagt ze zich steeds meer als de vriendelijke en aardige pony die ik zag toen ik naar haar ging kijken. Wandelen vindt ze enig en ze is stukken aardiger tegen de andere pony\'s. Ook longeren gaat beter.
Ik denk dat wij mensen vaak onderschatten hoe ingrijpend zo\'n verhuizing is voor een pony. Hij raakt niet alleen zijn eigen kudde kwijt, maar staat ook nog eens in een heel andere omgeving. En tot overmaat van ramp moet hij wennen aan nieuwe mensen.
Ik denk dat het nog wel een tijdje duurt voordat ze echt helemaal gewend is. Maar ik ben heel blij dat het al zoveel beter gaat!
22 maart 2015 - Trouwe pony\'s kun je nooit genoeg hebben!
Vorige week bracht de postbode een doos vol boeken. Er zaten tien exemplaren in van De trouwe pony, het nieuwste deel in de serie over manege De Zonnehoeve.
Voor wie het vergeten is: dit boek gaat over Bobby, de connemaramerrie. Bobby is van Carolien, de instructrice van De Zonnehoeve. Als Carolien hard valt tijdens een cross, durft daarna niet meer met Bobby te springen. Hilde, het nichtje van Carolien durft dat wel!
Bobby is gek op springen en vindt het heel leuk met Hilde. Als Hilde een pony krijgt van haar ouders, weet ze al snel welke pony ze wil hebben: Bobby natuurlijk!
Wat moet Bobby nu doen? Moet ze voor Carolien kiezen of voor Hilde? En zal het Carolien lukken om haar angst voor springen te overwinnen?
20 maart 2015 - Tsjielp!
Afgelopen week kreeg ik bericht van Uitgeverij Kluitman dat mijn verhaal over Jip de mus is goedgekeurd. HOERA!
Jullie denken misschien dat ze bij Kluitman alles goedvinden wat ik schrijf, maar dat is niet zo. Net als iedereen schrijf ik een verhaal dat ik dan moet herschrijven. En dan nog een keer. En soms nóg een keer. Net zolang totdat het helemaal goed is.
Zover zijn we nog niet. Dat wil zeggen: nog niet helemaal. Sommige zinnen zijn te lang, en sommige woorden te moeilijk. Daar ben ik nu mee bezig. Dat kan heel ingewikkeld zijn! Het boekje over Jip is bedoeld voor kinderen aan het einde van groep 3. Ze kunnen nog niet goed lezen en daarom moet ik me aan allerlei regels houden.
Die regels zijn zo ingewikkeld dat ik er geen touw aan vast kon knopen. Dus heb ik een enorme stapel AVI E3 boekjes uit de bieb gehaald en ben ik die gaan lezen. Toen werd het een stuk makkelijker.
Het leuke is dat je helemaal niet doorhebt dat het zo\'n gepuzzel was als je het boekje leest. En dat hoort ook zo!
Terwijl ik met de woorden worstel, tsjielpen de mussen onder mijn raam vrolijk door. Op de foto hierboven zie je een rijtje jonge mussen.Ik denk dat de tweede mus van links Jip is. En links van hem zit zijn vriendin Lisa. Samen zoeken ze een nieuwe plek voor een groep mussen.
De leuke foto is gemaakt door Noortje Russel (Russelslof.com).
13 maart 2015 - Fotowedstrijd!
Afgelopen jaar ben ik druk bezig geweest met het schrijven van een boek voor oudere kinderen. Voor dit boek zijn we op zoek naar een mooie foto voor op het omslag. Hieronder lees je heel in het kort waar het boek over gaat.
Iris is 12 jaar en helemaal gek op IJslandse paarden. Ze woont zowat bij haar bijzondere oma, die IJslanders fokt en traint. Als blijkt dat haar oma ernstig ziek is, gaan ze samen naar IJsland, op zoek naar een onbekend familielid. Op IJsland wil Iris les nemen bij haar grote idool, zodat ze eindelijk op haar lievelingspaard kan rijden. Alles loopt echter anders dan ze had gedacht...
De foto moet aan de volgende eisen voldoen:
o Een close-up van een IJslands paard met een meisje (leeftijd rond 12 jaar)
o Bij voorkeur een meisje met donker haar
o Een neutrale achtergrond (leeg landschap, niets opvallends)
o Het beeld moet staand zijn of makkelijk staand te maken zijn (coverformaat)
o Bij voorkeur een zwart-wit foto
Mail je foto voor 1 juni 2015 naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. onder vermelding van: ‘fotowedstrijd paardenboek’. Ongeveer half juni wordt de winnaar bekendgemaakt op de site van uitgeverij Kluitman.
De winnaar krijgt 300 euro en een vermelding in het colofon.
28 februari 2015 - Juffie houdt niet van natte voetjes
Vanmiddag heb ik samen met Rodi en Lilianne een lange wandeling gemaakt. Het heeft de afgelopen week weer flink geregend, dus het was behoorlijk nat in het bos.
Flicka heeft het gepresteerd om thuis te komen met alleen een nat randje van hooguit een centimeter op haar elegante voetjes.
Oftewel: ze heeft zelfs niet eens in de modder gestapt. Dat is een hele presentatie, gezien de toestand van het bos!
27 februari 2015 - Flicka heeft een ingebouwde reflector
Flicka valt meteen op door haar witte billen. Zo kunnen automobilisten, fietsers, motorrijders en wandelaars haar goed zien.
Handig hè?
25 februari 2015 - Flicka leert longeren
Een paar dagen geleden ben ik begonnen met Flicka te leren longeren. De eerste keer vond ze het heel spannend en was ze ook een beetje dwars (\'Ik wil dat niet!,\' riep ze), maar de keer daarna ging het helemaal goed.
We hebben op stal een prachtige overdekte longeercirkel, waar ik vanaf het begin regelmatig met haar geweest ben. Daar mocht ze uitgebreid aan alles ruiken en zelfs rollen als ze daar zin in had.
Aan de hand had ik geoefend om te gaan stappen of sneller te gaan met een tikje van de zweep en \'ho\' kende ze al heel goed. Dat hebben we geoefend terwijl ik vlak naast haar liep en ook terwijl ik verder weg was.
Door deze voorbereiding was het longeren uiteindelijk niet meer zo moeilijk...
23 februari 2015 - Ditjes en datjes
Het gaat nog steeds heel goed met Flicka! Ze is inmiddels absoluut de baas van haar kleine kudde, maar eet gelukkig wel samen met de andere merries uit een hooibak.
Dat wil zeggen: zolang zij er zin heeft, want ze hoeft maar naar ze te kijken en ze zijn weer weg. \'Sorry hoor,\' hoor ik ze bijna roepen.
Als ik met haar ga wandelen, hoor ik Muis hinniken en als Muis weggaat, hinnikt Flicka. Ik zie ze niet samen hun schoft knabbelen, maar ik zie wel bij allebei dat er op hun schoft geknabbeld is. Dus ik stel me zo voor dat ze dat bij elkaar doen 
.
Met wandelen doet ze het nog steeds fantastisch: ze vindt alles interessant en is bijna nergens bang voor. Bijna, want afgelopen week schrok ze voor het eerst heftig -van een paraplu!
Dus dat gaan we binnenkort een keer oefenen :)
16 februari 2015 - Met Flicka en Rosa in het bos
Hier lopen Rosa en ik in het bos. En Flicka natuurlijk! Een paar kilometer verderop wordt de carnavalsoptocht gehouden. In het bos merkten we er bijna niets van. Soms hoorden we opeens een geluid, dat was heel raar.
Flicka vond het maar vreemd! Ze ging regelmatig even stilstaan om te luisteren...
15 februari 2015 - Knappe Flicka!
Knap is ze hè? Een eindje verderop kwamen mensen aan met een hond, dus daarom stond ze heel mooi stil! Het is een prachtige foto geworden.
6 februari 2015 - Tsjielp, tsjielp!
Afgelopen weken ben ik bezig geweest met een nieuw boekje. Dit keer niet over paarden.
Nee, echt niet!
Mijn redacteur bij Kluitman had me gevraagd om een AVI boekje te schrijven. Eerst was ik niet zo enthousiast: het leek me heel moeilijk.
En dat is het ook. Als je zo\'n boekje schrijft, mag je heel veel woorden niet gebruiken. Hoe simpeler het AVI niveau, hoe eenvoudiger het taalgebruik. De zinnen moeten kort zijn en de totale lengte van het verhaal mag niet meer zijn dan 1800 woorden.
Maar het moet wel bestaan uit een stuk of acht hoofdstukken die ongeveer even lang zijn en een echt spannend verhaal zijn. O ja: en je mag alleen woorden gebruiken van een of twee lettergrepen, en heel af en toe een van drie.
Pfff!
Toen ik er aan begon, werd ik hoe langer hoe enthousiaster. Het is leuk om op die manier te puzzelen en toch een mooi en goed lopend verhaal te schrijven.
Het gaat over een mus. Hij woont met zijn hele familie bij een ijswinkel in de stad. Op een dag hoort hij dat ze allemaal weg moeten. En wat er dan allemaal gebeurt...
2 februari 2015 - Flicka en Tijger
Tijger is de stalkat. Ze is ontzettend aanhankelijk en komt vaak even kopjes geven. Paarden vindt ze ook leuk!
Flicka vond haar erg interessant. Ze rook uitgebreid aan haar en liep haar door de hele wei achterna.
27 januari 2015 - Voorlezen bij Kluitman
Vorige week was ik op bezoek bij uitgeverij Kluitman in Alkmaar. Tot mijn verrassing wilden ze graag dat ik uit een boek zou voorlezen.
En niet zomaar een boek, maar De trouwe pony! Dit is het nieuwste deel van Manege De Zonnehoeve. Het boek ligt nog niet in de winkel, maar er waren een paar exemplaren op de uitgeverij.
Het was best onwennig om voor een camera uit mijn eigen boek voor te moeten lezen. Maar ook leuk!
Zoals je ziet, sta ik in het begin van het filmpje buiten, vlak voor een wei. Naast het kantoor van Kluitman loopt namelijk een hele groep IJslanders!
Geweldig, toch? Als ik daar op kantoor zat, zou ik niet meer aan werken toekomen...
{youtube}Xwf4OAOr_-M{/youtube}
25 januari 2015 - Op stap!
Gisteren was ik samen met Muis en Yvonne op stap. We zijn het hele dorp door gewandeld: over het grote plein in het centrum, langs de kerk, op bezoek bij een vriendin van mij en weer terug.
Flicka liep de hele tijd voorop. Ze was werkelijk nergens bang voor. Ongelooflijk, zo\'n cool paard!
Op de foto zie je hoe ze even met haar neus tegen mijn hand duwt. Schattig!
23 januari 2015 - Flicka in de kudde
De eerste dagen was Flicka heel beleefd en afwachtend, maar daar is niks meer van over. Ze stuurt iedereen weg bij de hooibakken als ze daar zin in heeft en is schaamteloos de baas.
Muis weet nog steeds niet wat ze ervan vindt. Die twee zijn nog geen vriendinnen, maar ze hebben ook geen ruzie meer. We zullen zien hoe het verder gaat!
21 januari 2015 - Wij leren elkaar kennen
21 januari 2015 - Nog een leuke foto
Flicka is pas een paar dagen hier, maar het lijkt veel langer. Ze scharrelt rond in de wei, drentelt naar de stal of de hooibakken als ze zin heeft en doet alsof ze thuis is. En dat is ze ook! Op deze foto kun je haar prachtige kleur goed zien.
20 januari 2015 - Voorleeswedstrijd Hilvarenbeek
Aanstaande vrijdag ben ik jurylid bij de voorleeswedstrijd in Hilvarenbeek. De voorleeskampioen van elke school gaat een stukje lezen uit een boek, en samen met twee andere mensen ga ik ze beoordelen.
Waar we dan op letten? Het is belangrijk dat de voorlezer verstaanbaar is, anders kun je er niks van volgen. Ook mag hij niet te snel lezen, of te langzaam. Heel belangrijk is dat het klopt wat de voorlezer doet, dat hij steeds op de goede plaats iets belangrijk maakt. En zo staat er nog het een en ander op het juryformulier.
Vroeger was ik heel goed in voorlezen. Ik werd dan ook vaak gevraagd om stukjes voor te lezen in de klas, of in de kerk. Nu ik schrijfster ben, let ik altijd heel goed op dat je mijn boeken goed voor kunt lezen. Als ik bijna klaar ben met een boek, lees ik het hardop voor, voor mezelf. Op die manier hoor ik het beste of de zinnen kloppen, en of het verhaal lekker loopt.
Ik heb er zin in, vrijdag!
19 januari 2015 - Het begin van een nieuwe kudde
Op zaterdag hebben we Flicka bij de andere IJslanders gelaten. Muis kwam meteen op haar af, en voordat we het wisten draaiden de dames zich om en begonnen te meppen. Konten tegen elkaar en gillen maar! Het klonk alsof er een kudde olifanten aankwam.
Daarna was het over en liepen Muis en Assa naar achteren toe. Flicka volgde op gepaste afstand...
Op zondag heeft Rodi er een paar uurtjes bij gestaan, en vandaag kwamen de New Forestmerrie Emira en de Haflingermerrie Leontine erbij. Toen ik aankwam waren die weer op stal gezet, maar ik begreep dat het goed was gegaan.
Inmiddels zijn de verhoudingen in het permanente groepje weer veranderd: ik zag net dat Flicka Muis en Assa wegstuurde bij de hooibakken... En dat door alleen naar ze te kijken!
17 januari 2015 - Flicka is er!
Gisteren hebben mijn man en ik Flicka opgehaald. Tot mijn grote blijdschap liep ze heel braaf ze trailer in. Het was de eerste keer dat ze alleen in een trailer stond en de vierde keer in haar hele leven dat ze vervoerd werd. Dus dat was een hele prestatie!
Onderweg stond ze behoorlijk te stampen en toen we aankwamen lag er aardig wat mest in de trailer. Dat betekent dat ze het toch wel heel spannend vond... Gelukkig heeft ze geen rare dingen gedaan als over de voorstang springen of onder de voorstang door kruipen. Of allerlei andere dingen die paarden kunnen doen als ze in paniek zijn...
Mijn vriendinnen stonden al te wachten en samen hebben we Flicka naar de paddock gebracht. Ze vond het heel spannend allemaal. Het was duidelijk dat ze er niets van begreep: het ene moment stond ze nog met haar vriendjes en vriendinnetjes in de wei, het andere moment was ze ergens totaal anders. Alleen.
De andere paarden kwamen natuurlijk meteen kennis maken. Muis kon er geen genoeg van krijgen: ze bleef maar aan Flicka ruiken. Misschien omdat ze haar al een beetje kende van de mest? En nu opeens de producent van die mest in levende lijve voor zich zag?
13 januari 2015 - Post uit Overasselt
Toen ik afgelopen zondag bij Flicka was, heb ik wat mest van haar meegenomen en die in de paddock gelegd. Muis was meteen een en al aandacht. Ze rook er uitgebreid aan en bleef er een tijdje bij staan \'nadenken\'.
Assa kon het allemaal niet zoveel schelen. Het was bijna etenstijd en ze hield nauwlettend het erf in de gaten. Was er al een kruiwagen in zicht? Hoorde ze al het geluid van de grote deuren waar het hooi ligt?
Als Flicka over een paar dagen komt, weet Muis waarschijnlijk al van alles over haar. Dat het een merrie is, hoe oud ze ongeveer is en waarschijnlijk nog meer dingen. Jammer dat ik niet weet wat zij weet...
13 januari 2015 - BHFF
Gelukkig heb ik veel BHFF\'s. Een BHFF is een Best Horse Friend Forever en een noodzakelijk iets als je net als ik een ongeneeslijke paardengek bent. Met wie moet je anders al die leuke paardendingen bespreken?
Een paar BHFF\'s wil ik hier speciaal noemen en dat zijn de BHFF\'s waarmee ik het weiland deel. Of beter gezegd: onze pony\'s delen het weiland, en wij delen het werk .
Het afgelopen jaar heb ik door de dood van Mr Darcy, het wachten op Azhar en het weggaan van Azhar alles bij elkaar ruim een half jaar geen eigen pony gehad. Al die tijd mocht ik hun pony\'s beschouwen als de mijne.
Dat vind ik heel bijzonder. Zo bijzonder dat ik niet zo goed weet hoe ik ze moet bedanken. Champagne dan maar?
12 januari 2015 - Toverbal Flicka
Ik ben er nog niet helemaal uit welke kleur Flicka heeft. De basiskleur is in elk geval bruin. Daaroverheen heeft ze de verdunnigsfactor pangaré. Die factor zorgt ervoor dat de onderkant van haar buik, de binnenkant van haar benen, haar snoet en een rand om haar ogen lichter gekleurd zijn.
Ook zorgt die factor er waarschijnlijk voor dat ze maar heel weinig zwart aan haar onderbenen zit, dat er allemaal lichte haren in haar manen en staart zitten en dat zelfs haar wimpers lichtbruin zijn.
Daarnaast heeft ze ook nog een aalstreep, dus dat zou op wildkleur kunnen wijzen. Maar ze heeft niet het donkere hoofd, de donkere onderbenen en zebrastreepjes die daarbij horen. Dus misschien is ze wel helemaal geen wildkleur. Of zit die verstopt onder het pangaré?
En tot slot heeft ze ook nog elk jaargetijde een andere kleur en is ze als vijfjarige anders van kleur dan als jaarling. Leuk, zo\'n toverbal!
11 januari 2015 - Op bezoek bij Flicka
Gisteren was ik weer op bezoek bij Flicka. Ze stond inmiddels in een ander weiland en genoot duidelijk van het gras.
Ik vond het heerlijk om haar weer te zien. Alleen al door naar haar te kijken, word ik al vrolijk. Ze is grappig, lief, ondeugend en stoer.
Hieronder zie je een foto :) Nog maar drie dagen en dan komt ze hiernaartoe!
10 januari 2015 - Winterhobby
In de winter kunnen onze pony\'s de hele tijd in de wei lopen. Onze wei is namelijk heel mooi droog. Normaalgesproken dan. Nu is de tweede helft veranderd in een meertje en de eerste helft is een klein beetje drassig.
Paarden zijn er ware meesters in om een mooie wei te veranderen in een grote modderzooi. Met hun hoeven maken ze alles kapot.
Mijn winterhobby is het terugleggen van de kluiten die ze hebben weggetrapt en het aanstampen van hun hoefafdrukken. Het lijkt een beetje op puzzelen -welke kluit hoort bij welk gat? En het geeft erg veel voldoening als alles er weer mooi uitziet.
Tijdens het aanstampen en terugleggen denk ik rustig na over een boek waar ik mee bezig ben. Over zinnen, woorden en personages.
5 januari 2015 - Prijsuitreiking verhalenwedstrijd
Ook dit jaar zat ik weer in de jury voor de verhalenwedstrijd die werd gehouden in Hilvarenbeek. Dit keer hadden er meer dan 200 kinderen meegedaan!
De prijsuitreiking is in het centrum van Hilvarenbeek, op het Vrijthof. Dat is een groot grasveld met daaromheen mooie, oude bomen. In het midden staat een kiosk.
Yvonne, Lilianne en ik gaan nu alweer drie jaar met onze pony\'s naartoe. Er zijn altijd veel kinderen die de pony\'s willen aaien. Ik vind het ook altijd een beetje spannend: dit jaar schrokken Rodi en Assa heel erg van het applaus en vorig jaar vond Stikla de vuurkorven doodeng.
Dit jaar waren Assa, Muis en Rodi mee. Ze gedroegen zich weer voorbeeldig -zoals altijd . Op de foto zie je links Muis (met mij) en rechts Assa (met Yvonne).
1 januari 2015 - Eindelijk gevonden!
Na heel veel pony\'s bekeken te hebben, en na aardig wat teleurstellingen heb ik mijn nieuwe pony gevonden: Flicka. Flicka betekent meisje, en dat past precies bij haar.
Flicka is een vijfjarige ijslandermerrie. Ze is heel klein voor een IJslander, maar dat is precies wat ik wilde. Hoe groot ze is? 1.28m, dat is niet veel hoger dan Azhar (1.24m) of Mr Darcy (1.18m).
16 januari ga ik haar halen. Ik hoop dat ze heel, heel lang mijn paardenvriendin zal zijn!
De mooie foto van Flicka is gemaakt door Kimberly Derksen.